Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Monika Rudzka po rozpoznaniu w dniu 28 sierpnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. K. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi M. K. i W. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia 13 czerwca 2014 r. Nr: [...] w przedmiocie ustalenia jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości p o s t a n a w i a zwolnić M. K. od kosztów sądowych Sygn. akt II SA/Kr 1215/14 P O S T A N O W I E N I E Dnia 28 sierpnia 2014 r. Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Monika Rudzka po rozpoznaniu w dniu 28 sierpnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku W. T. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi M. K. i W. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia 13 czerwca 2014 r. Nr: [...] w przedmiocie ustalenia jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości p o s t a n a w i a zwolnić W. T. od kosztów sądowych
Wraz ze skargą do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia 13 czerwca 2014 roku w przedmiocie ustalenia jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości skarżąca M. K. złożyła wniosek o przyznanie prawa pomocy obejmującego zwolnienie od kosztów sądowych.
We wniosku skarżąca oświadczyła, że prowadzi wspólne gospodarstwo domowe wraz z mężem J. K.. Ich miesięczny dochód brutto wynosi 1.567 zł i stanowi go dochód skarżącej ze sprzedaży produktów rolnych w wysokości 200 zł i renta inwalidzka jej męża w wysokości 1.367 zł. W skład majątku wnioskodawczyni wchodzi dom jednorodzinny o powierzchni 120 m² oraz udział 1/3 we własności nieruchomości rolnej i leśnej wielkości 1,77 ha. Strona nie posiada oszczędności, ani cennych przedmiotów o wartości powyżej 3.000 euro.
Uzasadniając wniosek o przyznanie prawa pomocy M. K. podniosła, iż środki finansowe uzyskane ze sprzedaży nieruchomości w 2007 roku zostały zużyte na bieżące potrzeby życiowe. W obecnym stanie majątkowym i finansowym skarżąca nie ma możliwości, aby bez uszczerbku w koniecznym utrzymaniu rodziny ponieść jakiekolwiek opłaty sądowe.
Do wniosku strona załączyła następujące dokumenty: odcinek renty J. K. za czerwiec 2014 roku (1.150,84 zł netto), zaświadczenie z dnia 26 czerwca 2014 roku o zameldowaniu na pobyt stały, zaświadczenie Wójta Gminy [...] z dnia 26 czerwca 2014 roku o składnikach majątku strony, orzeczenie lekarza orzecznika ZUS z dnia 11 stycznia 2010 roku o uznaniu męża skarżącej za osobę niezdolną do pracy i trwale częściowo niezdolną do pracy.
Mając powyższe na uwadze, zważono, co następuje:
Zwolnienie od kosztów sądowych stanowi odstępstwo od generalnej zasady wyrażonej w art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270, dalej: p.p.s.a.), zgodnie z którą strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Zatem instytucja prawa pomocy winna być stosowana jedynie w przypadkach wyjątkowych, gdy wnioskodawca nie posiada żadnych lub wystarczających możliwości sfinansowania kosztów postępowania.
Zgodnie z art. 246 § 1 p.p.s.a. przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym przysługuje osobie fizycznej, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Prawo pomocy w zakresie częściowym, którego przyznania domaga się skarżąca, obejmuje m. in. zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków (art. 245 § 3 p.p.s.a.). Udzielenie stronie prawa pomocy w postępowaniu przed sądami administracyjnymi jest formą dofinansowania z budżetu państwa i przez to powinno sprowadzać się do wypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu jest rzeczywiście obiektywnie niemożliwe.
W ocenie orzekającego M. K. uwiarygodniła, że nie posiada dostatecznych środków na pokrycie kosztów sądowych w zainicjowanym postępowaniu. Aktualnie źródłem utrzymania skarżącej i jej męża są renta inwalidzka J. K. w wysokości 1.150,84 zł i dochód strony ze sprzedaży produktów rolnych w wysokości 200 zł. Łączny dochód małżonków K. wynosi zatem 1.350,84 zł, co oznacza, że na osobę w rodzinie przypada kwota 675,42 zł. Są to środki bardzo ograniczone, zważywszy na aktualny poziom cen za dobra i usługi. M. K. nie dysponuje przy tym żadnymi oszczędnościami, ani przedmiotami wartościowymi, które mogłyby zostać spieniężone. Wnioskodawczyni posiada, co prawda majątek nieruchomy w postaci domu oraz nieruchomości rolnej, należy jednak zauważyć, że posiadane gospodarstwo rolne stanowi jedyne źródło dochodu skarżącej, a w domu zamieszkuje ona wraz z małżonkiem. Trudno zatem oczekiwać, aby w celu pokrycia kosztów sądowych strona spieniężyła posiadany majątek.