Kraków, dnia 30 stycznia 2007 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Grażyna Firek po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2007 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. K. na decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] 2006 roku, znak [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku rodzinnego oraz dodatków do zasiłku rodzinnego postanawia: skargę odrzucić.
Przedmiotowa sprawa została wszczęta wskutek skargi, wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie za pośrednictwem organu pierwszej instancji przez W. K. na decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] 2006 roku, znak [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku rodzinnego oraz dodatków do zasiłku rodzinnego. Zaskarżona decyzja zawierała pouczenie, iż służy od niej odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] za pośrednictwem Prezydenta Miasta [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Stosownie do art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 z późniejszymi zmianami, dalej oznaczona jako p.p.s.a.), skargę do sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Wniesienie skargi bez uprzedniego wyczerpania środków zaskarżenia w administracyjnym jest niedopuszczalne i w myśl art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. stanowi podstawę jej odrzucenia.
Od decyzji organu pierwszej instancji w przedmiocie zasiłku rodzinnego i dodatków do zasiłku rodzinnego przysługuje- w braku przepisów szczególnych-odwołanie do organu administracji publicznej wyższego stopnia, w myśl art. 127 § 1 i § 2 k.p.a. Organami wyższego stopnia w stosunku do organów jednostek samorządu terytorialnego są, stosownie do art. 17 pkt 1 k.p.a., samorządowe kolegium odwoławcze. Od zaskarżonej decyzji skarżącemu przysługiwał zatem środek zaskarżenia w postaci odwołania do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...], o czym został on pouczony w uzasadnieniu orzeczenia. W. K. nie skorzystał jednak z przysługującej możliwości, nie doszło zatem do wyczerpania środków zaskarżenia, co przesądza o niedopuszczalności skargi do sądu administracyjnego i powoduje konieczność jej odrzucenia.
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji postanowienia, za podstawę biorąc art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. w zw. z art. 52 § 1 p.p.s.a. i art. 58 § 3 p.p.s.a.