Starszy Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Agnieszka Góra po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2017r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Stowarzyszenia Mieszkańców [....] o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 16 sierpnia 2016r. nr [....] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy p o s t a n a w i a oddalić wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych.
W dniu 8 grudnia 2016r., wraz ze skargą, skarżący - Stowarzyszenie Mieszkańców B. złożyło wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 16 sierpnia 2016r. wydaną w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy.
Skarżący domaga się zwolnienia z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych z uwagi na brak wystarczających środków finansowych, umożliwiających uiszczenie należnych opłat również z uwagi na konieczność ponoszenia niezbędnych dla istnienia samego stowarzyszenia wydatków.
Zdaniem orzekającego, wniosek skarżącego nie zasługuje na uwzględnienie.
Z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy wynika, iż skarżący - prowadzi działalność w zakresie wspomagania rozwoju wspólnot lokalnych.
Jak wynika z oświadczeń i statutu strony, stowarzyszenie działa na podstawie statutu, opiera się na pracy swoich członków, a środki na swoją działalność uzyskuje ze składek członkowskich, darowizn, zapisów, spadków, wpływów z własnej działalności gdyż może ono prowadzić działalność gospodarczą, dotacji i ofiarności publicznej.
Wysokość kapitału Stowarzyszenia określono na 1147 zł, wartość środków trwałych - 0,00 zł, skarżący mimo, iż nie prowadzi działalności gospodarczej, wykazuje za ubiegły rok saldo 0.
Wnioskodawca nie posiada rachunku bankowego, ma natomiast środki w kasie w wysokości 1147 zł.
Z wniosku o przyznanie prawa pomocy a także dodatkowych dokumentów i oświadczeń nadesłanych na wezwanie Sądu wynika, iż skarżący nie prowadzi działalności gospodarczej, nie posiada majątku ruchomego ani nieruchomego, nie korzysta z dotacji, darowizn. Jednostka ma 41 członków stowarzyszenia. Przedstawia uchwałę z dnia 2.03.2013r. w sprawie ustalenia wysokości składek członkowskich, z której wynika, iż składka ta została ustalona na kwotę 3 zł z jednoczesną możliwością zwalniania z niej emerytów, rencistów, uczniów, studentów, bezrobotnych.
Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej. Skarżący wyjaśnia ponadto, iż w 2016r. nie korzystał z dotacji, darowizn etc.
Strona nie posiada wartości niematerialnych i prawnych.
Instytucja przyznania prawa pomocy stanowi w istocie pomoc państwa dla osób i instytucji, które z uwagi na ich trudną sytuację materialną nie mogą uiścić w całości lub w części kosztów sądowych. Ubiegający się o taką pomoc winien więc w każdym wypadku poczynić oszczędności we własnych wydatkach. Dopiero gdyby poczynione w ten sposób oszczędności okazały się niewystarczające - może zwrócić się o pomoc państwa.
Zgodnie z przepisem art. 246 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - prawo pomocy w zakresie całkowitym może być przyznane osobie prawnej czy też innej jednostce organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej, która wykaże, iż nie ma żadnych środków na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania, natomiast w zakresie częściowym - gdy wykaże, iż nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania.
Użyte w art. 246 sformułowanie "gdy osoba ( prawna, fizyczna ) wykaże" oznacza, iż to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, iż znajduje się w sytuacji uprawniającej do otrzymania prawa pomocy w zakresie całkowitym lub częściowym. Powołany przepis nie pozostawia wątpliwości co do tego, że inicjatywa dowodowa zmierzająca do wykazania , że zachodzą przesłanki pozytywne dla uwzględnienia wniosku, spoczywa na wnioskodawcy.