Starszy Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Agnieszka Góra po rozpoznaniu w dniu 20 listopada 2015r. na posiedzeniu niejawnym wniosku G.K. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie pełnomocnika w sprawie skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 31 lipca 2015r. znak. [...] w przedmiocie odmowy odstąpienia od żądania zwrotu bonifikaty p o s t a n a w i a I. oddalić wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych , II. oddalić wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu .
W dniu 16 listopada 2015r. skarżąca złożyła wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie pełnomocnika w sprawie skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 31 lipca 2015r. wydaną w przedmiocie odmowy odstąpienia od żądania zwrotu bonifikaty.
Skarżąca domaga się zwolnienia z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych oraz ustanowienia pełnomocnika z urzędu z uwagi na fakt, iż aktualnie jest bezrobotna od 1 października 2015r. nie pracuje, zawiesiła działalność gospodarczą, od lutego 2015r. ma kłopoty zdrowotne. Podaje, iż przez 6 miesięcy była na zwolnieniu lekarskim.
Zdaniem orzekającego, wniosek skarżącej nie zasługuje na uwzględnienie.
Z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy wynika, iż skarżąca prowadzi gospodarstwo domowe samotnie. Utrzymuje się aktualnie z dochodów z wynajmu pokoju w kwocie 300 zł.
Jako koszty i zobowiązania miesięczne skarżąca podaje : kredyt hipoteczny 1469,00 zł, czynsz najmu - magazyn 230 zł, media plus mieszkanie 600 zł, polisa na życie 230 zł, opłaty za telefon, internet 100 zł, rehabilitacja plus dojazdy 400 zł.
Z akt sprawy wynika, iż skarżąca posiada mieszkanie o pow. 61 m2 i wartości 420 000 zł, mieszkanie o pow. 48 m2 o wartości 240 000 zł, oszczędności w wysokości 20 000 zł, akcje na kwotę 100 000,00 zł. Wnioskodawczyni nie wykazuje we wniosku o przyznanie prawa pomocy faktu posiadania wartościowych ruchomości. Podaje natomiast, iż jest właścicielem samochodu osobowego [...]
Instytucja zwolnienia od kosztów sądowych i przyznania kwalifikowanego zastępstwa prawnego stanowi w istocie pomoc państwa dla osób, które z uwagi na ich trudną sytuację materialną nie mogą uiścić bez wywołania uszczerbku w koniecznych kosztach utrzymania siebie i rodziny. Ubiegający się o taką pomoc winien więc w każdym wypadku poczynić oszczędności we własnych wydatkach, do granic zabezpieczenia koniecznych kosztów utrzymania siebie i rodziny. Dopiero gdyby poczynione w ten sposób oszczędności okazały się niewystarczające - może zwrócić się o pomoc państwa.
Zgodnie z art. 246 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - prawo pomocy w zakresie całkowitym może być przyznane, gdy osoba wykaże, iż nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, natomiast w zakresie częściowym - gdy wykaże, iż nie w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku w koniecznym utrzymaniu siebie i rodziny.
Użyte w art. 246 cyt. ustawy sformułowanie " gdy osoba wykaże " oznacza, iż to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, iż pozostaje w sytuacji uzasadniającej przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym lub częściowym. Powołany przepis nie pozostawia wątpliwości co do tego, że inicjatywa dowodowa zmierzająca do wykazania, iż zachodzą przesłanki pozytywne dla uwzględnienia wniosku, spoczywa na wnioskodawcy.
Udzielenie stronie prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym jest więc formą jej dofinansowania z budżetu państwa i przez to powinno się sprowadzać do wypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście, obiektywnie niemożliwe. Kluczową zaś rolę dla oceny możliwości płatniczych skarżącego ma fakt, iż zasadność wniosku o przyznanie prawa pomocy powinna być rozpatrywana w dwóch aspektach - z uwzględnieniem z jednej strony wysokości obciążeń finansowych, jakie strona musi ponieść w konkretnym postępowaniu, a z drugiej strony - jej możliwości płatniczych i finansowych.