Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wojciech Jakimowicz po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku E.Z. o sprostowanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 6 grudnia 2012 r. w sprawie ze skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w N. z dnia 24 lipca 2012 r., Nr [....] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej postanawia sprostować wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 6 grudnia 2012 r. sygn. II SA/Kr 1380/12 w punkcie II poprzez wpisanie zamiast kwoty "100 zł" kwotę "200 zł".
E.Z. w piśmie z dnia 7 grudnia 2012 r. wniósł o sprostowanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 6 grudnia 2012 r., sygn. II SA/Kr 1380/12 w zakresie błędu rachunkowego polegającego na zasądzaniu na jego rzecz zwrotu kosztów w kwocie 100 zł. Wnioskodawca wyjaśnił, że Sąd mylnie zasądził kwotę 100 zł zamiast 200 zł, bowiem skarżący uiścił wpis dwukrotnie w kwocie 100 zł, zgodnie z wezwaniem Sądu. Wnioskodawca powołał sią na postanowienie NSA z dnia 8 kwietnia 2009 r., sygn.: I GZ 7/09 (opubl. CBOIS), zapadłe w identycznym stanie faktycznym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Wniosek jest zasadny.
Przepis art. 156 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz.270) daje sądowi podstawę do sprostowania w wyroku niedokładności, błędów pisarskich albo rachunkowych lub innych oczywistych omyłek. Sprostowanie wyroku nie jest ograniczone żadnym terminem.
Tryb sprostowania wyroku można stosować wyłącznie wtedy, gdy zasądzona przez sąd kwota jest wynikiem nieprawidłowej operacji arytmetycznej (błąd rachunkowy). Językowe reguły interpretacyjne art. 156 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wskazują, że wszystkie opisane w nim nieprawidłowości, a więc także błąd rachunkowy, muszą cechować się oczywistością, tzn. być bez trudu rozpoznawalne, mieć charakter bezsporny. Oczywistość wadliwości może wynikać z porównania niedokładności, błędu lub omyłki z innymi niebudzącymi wątpliwości okolicznościami.
Nie budzi żadnej wątpliwości, że zgodnie z § 2 ust. 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 221, poz. 2193) wpis sądowy w niniejszej sprawie wynosił 200 zł. Z akt rozpoznawanej sprawy wynika, że E.Z. w dniu 6 września 2012r. uiścił kwotę 100 zł na konto WSA w Krakowie tytułem wpisu od skargi na decyzję SKO w N. z dnia 24 lipca 2012 r. Następnie zarządzeniem z dnia 8 października 2012 r. skarżący został wezwany do uzupełnienia wpisu sądowego od skargi w kwocie 100 zł. Kwotę tę skarżący wpłacił w dniu 16 października 2012 r. Strona uiściła zatem tytułem wpisu sądowego najpierw kwotę 100 zł, a następnie - po wezwaniu do uzupełnienia wpisu - kwotę 100 zł. Wpis od skargi został więc uiszczony w wysokości 200 zł i taka właśnie kwota powinna zostać stronie zasądzona tytułem zwrotu kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw (art. 200 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).
Stwierdzić zatem należy, że zasądzenie kwoty 100 zł w wyroku stanowi błąd rachunkowy, wynikający z błędnego zsumowania uiszczonych przez stronę kwot w przedmiocie wpisu. W konsekwencji kwota podlegająca zasądzeniu tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego została wskazana w wyroku nieprawidłowo i stanowi błąd rachunkowy podlegający sprostowaniu w trybie art. 156 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Powyższej zaprezentowane stanowisko wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w postanowieniu z dnia 8 kwietnia 2009 r. sygn. I GZ 7/09 ( opubl. CBOIS), wskazanym również przez wnioskodawcę. Stanowisko to Sąd w całości podziela.