Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tadeusz Kiełkowski po rozpoznaniu w dniu 2 lutego 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku skarżącej Kopalnie [...] Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. o wstrzymanie wykonania decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 28 września 2016 r., nr [...] w sprawie ze skargi Kopalnie [...] Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 28 września 2016 r., nr [...] , w przedmiocie umorzenia postępowania postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Pismem z dnia 7 listopada 2016 r. Kopalnie [...] Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. wniosła skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 28 września 2016 r., nr [...] , w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie wyłączenia z produkcji rolnej gruntu stanowiącego użytki rolne. Do skargi tej załączony został, datowany również na dzień 7 listopada 2016 r., wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
W uzasadnieniu wspomnianego wniosku skarżąca podniosła, że zaskarżoną decyzją utrzymano w mocy decyzję organu I instancji - Starosty K. - z dnia 16 czerwca 2016 r., znak [...] , umarzającą postępowanie z wniosku z dnia 21 marca 2014 r. w sprawie wyłączenia z produkcji rolnej gruntu stanowiącego użytki rolne RIIIa i RIIIb o pow. 0,6070 ha (w tym 0,4998 ha w RIIIa, 0,1072 ha w RIIIb) na działkach nr nr [...] [...] [...] , obręb F. , gmina K. , zajętego na cele działalności górniczej, tj. eksploatacji odkrywkowej złoża [...] [...]. Skarżąca sformułowała ocenę, że zaskarżona decyzja została wydana z istotnym naruszeniem prawa, gdyż wniosek był prawidłowy, skuteczny oraz odpowiadał wymogom przewidzianym we właściwych przepisach. Dalej skarżąca podniosła też, że "realizacja przez Starostę K. zaskarżonej decyzji doprowadzi do ponownego orzekania w tej samej z przedmiotowego punktu widzenia sprawie, która została już wcześniej objęta inną decyzją administracyjną". Takie skutki byłyby - zdaniem skarżącej - rażąco sprzeczne z prawem. W ocenie skarżącej, ewentualne nieuwzględnienie wniosku skutkować będzie wyeliminowaniem z obrotu prawnego decyzji o zezwoleniu na wyłączenie z produkcji rolnej, a taka sytuacja wymagać będzie wszczęcia odrębnego postępowania, zmierzającego do przywrócenia zezwolenia w przypadku uwzględnienia skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
W myśl art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718, zwanej dalej p.p.s.a.) wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże zgodnie z art. 61 § 3 p.p.s.a. po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub części zaskarżonego aktu, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Wstrzymanie przez sąd wykonania zaskarżonego aktu lub czynności ma charakter wyjątkowy. Strona skarżąca, dążąc do wstrzymania wykonania decyzji, musi uprawdopodobnić, że istnieją przesłanki uzasadniające odstąpienie od zasady wykonalności orzeczeń ostatecznych (por. T. Woś, w: T. Woś, H. Knysiak-Sudyka, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2016, s. 556-557; postanowienie NSA z 14 maja 2014 r., I OZ 363/14, CBOSA). Ponadto wstrzymanie wykonania może dotyczyć tylko takich aktów i czynności, które bezpośrednio nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Przez wykonanie aktu administracyjnego należy zaś rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie egzekucji do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w danym akcie. Przymiot wykonalności mają zasadniczo akty wywołujące skutki materialnoprawne, nakładające na adresata określone obowiązki bądź przyznające uprawnienia (por. T. Woś, tamże, s. 560-562; postanowienie NSA z 8 stycznia 2015 r., II OZ 1376/14, CBOSA).
Transponując powyższe ustalenia na grunt niniejszej sprawy, należy w pierwszej kolejności zauważyć, że decyzja w przedmiocie umorzenia postępowania - a taki właśnie charakter ma decyzja zaskarżona - nie podlega wykonaniu i nie wymaga wykonania. Już z tej przyczyny wniosek strony skarżącej o udzielenie ochrony tymczasowej, zdaniem Sądu, nie może być uwzględniony (por. postanowienie WSA w Lublinie z 5 października 2016 r., II SA/Lu 769/16, CBOSA).
Niezależnie od powyższego, trzeba zaznaczyć, że argumenty podnoszone przez skarżącą w uzasadnieniu wniosku o udzielenie ochrony tymczasowej, które odwołują się do potencjalnego ponownego orzekania w sprawie tudzież do potencjalnego wszczęcia odrębnego postępowania, nie wskazują ani nie uprawdopodabniają niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków w rozumieniu art. 61 § 3 p.p.s.a. Także z tej przyczyny, zdaniem Sądu, nie ma podstaw do wstrzymania wykonania zaskarżanej decyzji.
Rozpoznając wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji Sąd nie bada merytorycznie sprawy ani nie ocenia legalności wspomnianej decyzji. Niepodobna zatem na tym etapie odnosić się do twierdzeń strony skarżącej w tej mierze.
Z tych względów, działając na podstawie art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a, Sąd orzekł, jak w sentencji postanowienia.