Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Agnieszka Góra po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2008r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. L. o ustanowienie adwokata z urzędu w sprawie skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego p o s t a n a w i a oddalić wniosek skarżącego o ustanowienie adwokata z urzędu.
W dniu [...] grudnia 2007r. J. L. złożył wniosek o ustanowienie adwokata z urzędu w sprawie skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] wydaną w przedmiocie zasiłku celowego.
Skarżący domaga się ustanowienia adwokata z uwagi na swoją trudną sytuację finansową, brak jakichkolwiek dochodów.
Zdaniem Sądu, wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy wynika, iż skarżący prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z matką, bratem, bratową oraz trójką małoletnich bratanków. Z oświadczenia zawartego w formularzu wniosku o przyznanie prawa pomocy wynika, iż aktualnie rodzina utrzymuje się z renty matki skarżącego oraz dochodu z pracy dorywczej brata wnioskodawcy. Sam skarżący nie osiąga żadnych dochodów. Zarówno z formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy jak i oświadczenia dołączonego na wezwanie Sądu przez skarżącego nie wynika, w jakiej wysokości rentę otrzymuje matka strony , ani jaki jest dochód jego brata z tytułu pracy dorywczej. Skarżący wyjaśnia jedynie, iż brat jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku. Nie podaje ponadto, czy bratowa osiąga jakieś dochody, z wyjaśnieniem ich źródeł i wysokości. Przedstawia jedynie zaświadczenie z Urzędu Skarbowego świadczące o tym , iż w 2005 roku on sam nie uzyskał żadnego dochodu i nie był osobą prowadzącą działalność gospodarczą.
Z akt sprawy wynika, iż wnioskodawca nie posiada na własność żadnych nieruchomości, ma jedynie dożywotnią, nieodpłatną służebność zamieszkiwania w budynku mieszkalnym będącym częścią składową działki w miejscowości G. Skarżący nie wykazuje oszczędności ani cennych ruchomości.
Instytucja zwolnienia od kosztów sądowych i przyznania kwalifikowanego zastępstwa prawnego stanowi w istocie pomoc państwa dla osób, które z uwagi na ich trudną sytuację materialną nie mogą uiścić bez wywołania uszczerbku w koniecznych kosztach utrzymania siebie i rodziny. Ubiegający się o taką pomoc winien więc w każdym wypadku poczynić oszczędności we własnych wydatkach, do granic zabezpieczenia koniecznych kosztów utrzymania siebie i rodziny. Dopiero gdyby poczynione w ten sposób oszczędności okazały się niewystarczające - może zwrócić się o pomoc państwa.
Zgodnie z art. 246 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - prawo pomocy w zakresie całkowitym może być przyznane, gdy osoba wykaże, iż nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, natomiast w zakresie częściowym - gdy wykaże, iż nie w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku w koniecznym utrzymaniu siebie i rodziny.
Użyte w art. 246 ustawy sformułowanie "gdy osoba wykaże " oznacza, iż to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, iż znajduje się w sytuacji uzasadniającej przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym lub częściowym. Powołany przepis nie pozostawia wątpliwości co do tego, że inicjatywa dowodowa zmierzająca do wykazania, iż zachodzą przesłanki pozytywne dla uwzględnienia wniosku , spoczywa na wnioskodawcy.