Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Izabela Dobosz po rozpoznaniu w dniu 28 stycznia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku w sprawie ze skargi C. K. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie pozbawienia uprawnień kombatanckich postanawia: oddalić wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku.
Wyrokiem z dnia 4 grudnia 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę C. K. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie pozbawienia uprawnień kombatanckich.
Pismem z dnia [...] lutego 2007 r. (data wpływu: 15 lutego 2007 r.) pełnomocnik skarżącego wniósł o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku zapadłego w niniejszej sprawie. W uzasadnieniu wniosku wskazał, że w okresie od [...] listopada 2006 r. do [...] grudnia 2006 r. przebywał na zwolnieniu lekarskim w związku z pobytem w szpitalu uzdrowiskowym w S. Ani skarżący, ani jego pełnomocnik nie zostali zawiadomieni o rozprawie, która odbyła się w dniu 4 grudnia 2006 r. O wydanym w sprawie wyroku pełnomocnik skarżącego dowiedział się w dniu 8 lutego 2007 r., kiedy przeczytał akta sprawy w sądzie. Pełnomocnik skarżącego oświadczył, że gdyby wiedział o tej rozprawie, wnosiłby o jej odroczenie ze względu na skierowanie do szpitala uzdrowiskowego, a w razie nieuwzględnienia wniosku posłałby na rozprawę substytuta. Z tych względów skarżący oraz jego pełnomocnik nie złożyli w terminie wniosku o uzasadnienie wyroku.
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) sąd postanowi przywrócenie terminu, jeśli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy. Zgodnie z art. 87 powołanej ustawy pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
W świetle powyższych przepisów wniosek złożony w niniejszej sprawie nie zasługuje na uwzględnienie. W ocenie Sądu skarżący nie uprawdopodobnił, że nie ponosi winy w przekroczeniu terminu do złożenia wniosku o uzasadnienie.
Niewiarygodne jest stwierdzenie pełnomocnika skarżącego, że nie został powiadomiony o wyznaczonej na dzień 4 grudnia 2006 r. rozprawie. W aktach sprawy na k. 35 znajduje się dowód doręczenia pełnomocnikowi skarżącego zawiadomienia o rozprawie z adnotacją, że termin wyznaczono na dzień 4 grudnia 2006 r. oraz z odpowiedzią na skargę. Wynika z niego, że pełnomocnik potwierdził odbiór zawiadomienia i odpowiedzi własnoręcznym podpisem w dniu [...] listopada 2006 r. Również w protokole rozprawy znajduje się stwierdzenie, że pełnomocnik skarżącego "nie stawił się, prawidłowo zawiadomiony" (k. 36).
Sąd nie miał obowiązku zawiadamiania o rozprawie skarżącego, bowiem zgodnie z art. 67 § 5 p.p.s.a. jeżeli ustanowiono pełnomocnika lub osobę upoważnioną do odbioru pism w postępowaniu sądowym, doręczenia należy dokonać tym osobom. Nieobecność stron lub ich pełnomocników nie wstrzymuje rozpoznania sprawy, chyba, że sąd stwierdzi nieprawidłowość zawiadomienia którejkolwiek ze stron albo jeżeli nieobecność strony lub jej pełnomocnika jest wywołana nadzwyczajnym wydarzeniem lub inną znaną sądowi przeszkodą, której nie można przezwyciężyć (art. 107 w zw. z art. 109 p.p.s.a.).
Gdyby nawet uznać, że okolicznością niezależną od skarżącego i jego pełnomocnika był fakt, że od [...] listopada 2006 r. do [...] grudnia 2006 r. pełnomocnik przebywał na zwolnieniu lekarskim, to i tak przyczyna ta ustała na dzień przed upływem siedmiodniowego terminu do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku oddalającego skargę, przewidzianego w art. 141 § 2 p.p.s.a., a więc nie może stanowić podstawy do przywrócenia terminu.
Biorąc powyższe pod uwagę orzeczono jak w sentencji postanowienia na podstawie art. 86 i 87 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.