Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Waldemar Michaldo po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. M. i J. M. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia 12 grudnia 2013 r. znak: [...] nr [...] w przedmiocie oddalenie zarzutów w sprawie postępowania egzekucyjnego postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia
W skardze wniesionej na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia 12 grudnia 2013 r. znak: [...] nr [...] w przedmiocie oddalenie zarzutów w sprawie postępowania egzekucyjnego skarżący zawarli wniosek o wstrzymanie prowadzonego postępowania egzekucyjnego.
Skarżący podnieśli, że nie są osobami zobowiązanymi do wykonania obowiązku wynikającego z decyzji rozbiórkowej Prezydenta Miasta z dnia 13 maja 1996 r., bowiem nieruchomości, których dotyczy egzekwowany nakaz nie stanowią aktualnie ich własności. Z uwagi na powyższe, prowadzenie egzekucji przed merytorycznym rozpoznaniem skargi mogłoby wywołać nieodwracalne skutki i niepowetowaną szkodę.
Z uwagi na przywołaną w niniejszym wniosku podstawę prawną tj. art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd potraktował powyższy wniosek jako wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje.
Stosownie do art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) dalej jako p.p.s.a., po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonej decyzji, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
Rozstrzygając w oparciu o art. 61 § 3 p.p.s.a. sąd jest związany zamkniętym katalogiem przesłanek pozytywnych. Ustawa wymienia w tym przepisie dwie przesłanki: niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody oraz niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Niezależnie od powyższego należy wyjaśnić, że wstrzymanie wykonania orzeczeń organów administracji na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a. nie jest instytucją, którą można zastosować do wszystkich aktów wydawanych przez organy administracji. Wniosek o wstrzymanie musi dotyczyć orzeczenia nadającego się do wykonania.
Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny bądź doprowadzenie w trybie egzekucji do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w danym akcie. Nie można mówić o wykonaniu decyzji odmownej, ponieważ nie ma ona przedmiotu wykonania (węzła praw i obowiązków), który mógłby podlegać wykonaniu (Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz pod red. T. Wosia, Warszawa 2005, str. 295)
Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że zaskarżone w przedmiotowej sprawie postanowienie, jak i postanowienie organu I instancji, nie nadają się do wykonania, ponieważ ich przedmiotem jest oddalenie zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego. Zaskarżone postanowienie zawiera jedynie negatywną ocenę zarzutów zgłoszonych w prowadzonym postępowaniu egzekucyjnym. Nie nakłada natomiast na zobowiązanych żadnych nowych obowiązków, a tym samym nie wywołuje żadnych bezpośrednich skutków w sferze praw czy obowiązków materialnoprawnych i prowadzonego postępowania egzekucyjnego. Skoro zaskarżone postanowienie nie korzysta z przymiotu wykonalności, nie można orzec o wstrzymaniu jego wykonania na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a.
Równocześnie wyjaśnić należy, że zgodnie z treścią art. 61 § 3 p.p.s.a Sąd ma możliwość wstrzymania aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy. Granice sprawy w niniejszym przypadku wyznacza jednak incydentalne postanowienie wydane w trakcie postępowania egzekucyjnego, którego przedmiotu nie można utożsamiać z całością postępowania egzekucyjnego. Dlatego też Sąd nie ma możliwości orzekania co do kwestii wstrzymania wykonania innych orzeczeń zapadłych w trakcie prowadzonego postępowania, a tym bardziej wstrzymania jak chcą tego skarżący postępowania egzekucyjnego.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a., Sąd orzekł jak w sentencji.