Kraków, dnia 12 kwietnia 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Magda Froncisz po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku strony skarżącej o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi Gminy Miejskiej K. na decyzję Wojewody z dnia [...] grudnia 2017 r. znak: [...] w przedmiocie ustalenia i wypłaty odszkodowania p o s t a n a w i a: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Gmina Miejska K. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na reformatoryjną decyzję Wojewody z dnia 27 grudnia 2017 r. znak: [...] w przedmiocie ustalenia i wypłaty odszkodowania w kwocie [...]zł, wnosząc o jej uchylenie w całości.
Jednocześnie w oparciu o przepis art. 61 § 3 p.p.s.a. strona skarżąca wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji Wojewody.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
W myśl art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2017 r.
poz. 1369) - dalej określanej jako P.p.s.a - sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
Z treści przepisu art. 61 § 3 p.p.s.a. wynika więc, że podstawową przesłanką wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji jest istniejące realne niebezpieczeństwo zaistnienia takiej szkody (majątkowej, a także niemajątkowej), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego.
Celem omawianej instytucji jest zatem ochrona strony przed wystąpieniem nieodwracalnych skutków lub znacznej szkody przed zbadaniem przez sąd administracyjny legalności zaskarżonego aktu lub czynności.
Niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków w rozumieniu art. 61 § 3 P.p.s.a. nie jest wystarczające samo twierdzenie strony. Użyte w tym przepisie pojęcia: niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, wymagają skonkretyzowania w postaci argumentacji strony skarżącej, względnie - gdy okaże się to konieczne - zobrazowania opisanej we wniosku sytuacji za pomocą odpowiednich dokumentów (zob. postanowienia Naczelnego Sądu
Administracyjnego: z dnia 9 maja 2012r., sygn. akt II OZ 358/12, oraz z dnia 25 kwietnia 2012r., sygn. akt II FSK 921/12).
Z konstrukcji w/w normy prawnej wynika, że na wnioskodawcy spoczywa ciężar przedstawienia takich argumentów, a w pewnych sytuacjach - również poparcie ich stosownymi dokumentami - które uprawdopodobnią wystąpienie przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Uprawdopodobnienie oznacza stopień pewności niższy od udowodnienia, jednakże nie może być rozumiane jako wskazanie jakiegokolwiek, potencjalnego i teoretycznego prawdopodobieństwa wystąpienia znacznej szkody czy trudnych do odwrócenia skutków. Wnioskodawca powinien wskazać i poprzeć wszelkimi możliwymi dokumentami okoliczności sprawy, które wskazują, że takie prawdopodobieństwo jest znaczne.
Zadaniem Sądu jest natomiast zbadanie, czy argumenty przedstawione przez stronę przemawiają za uwzględnieniem jej wniosku.
Na aprobatę zasługuje teza sformułowana przez Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 28 września 2011 r. sygn. akt I FZ