Skarga A. N. reprezentowanego przez radcę prawnego A. T. na decyzję Wojewody w przedmiocie uchylenia w wyniku wznowienia postępowania decyzji zatwierdzającej projekt budowlany
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mariusz Kotulski po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2008r. na posiedzeniu niejawnym skargi A. N. reprezentowanego przez radcę prawnego A. T. na decyzję Wojewody z dnia [...], znak: [...] w przedmiocie uchylenia w wyniku wznowienia postępowania decyzji zatwierdzającej projekt budowlany p o s t a n a w i a skargę odrzucić.

Uzasadnienie

Skarga A. N. na decyzję Wojewody z dnia [...], znak: [...] została wniesiona przez działającego w jego imieniu pełnomocnika radcę prawnego A. T.

Zgodnie z brzmieniem art. 221 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) pisma wnoszone przez adwokata lub radcę prawnego, które nie są należycie opłacone, pozostawia się bez rozpoznania albo odrzuca bez wezwania o uiszczenie opłaty, jeżeli pismo podlega opłacie stałej. Powołany przepis w jednoznaczny sposób wskazuje na ciążący na adwokatach i radcach prawnych obowiązek opłacania wnoszonych pism, które podlegają opłacie stałej, bez konieczności uprzedniego wezwania do uiszczenia opłaty.

Zgodnie z § 2 ust.3 pkt 5 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2003 r., nr 221, poz. 2193) wydanego na podstawie art. 233 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) wpis stały od skargi w sprawie decyzji wydanej w trybie wznowienia postępowania administracyjnego wynosi, bez względu na przedmiot sprawy, 200 zł. Dodać należy, iż § 5 ust. 2 cyt. Rozporządzenia w brzmieniu, że "wpis stały od skargi wnoszonej przez adwokata lub radcę prawnego uiszcza się na wezwanie" utracił moc z dniem 17.03.2006r. zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 7.03.2006r., sygn. akt SK 11/05, gdyż pozostawał on w sprzeczności z regulacją ustawową. Art. 221 p.p.s.a. wyraźnie bowiem stanowi, że pisma wnoszone przez adwokata lub radcę prawnego, które nie są należycie opłacone, pozostawia się bez rozpoznania albo odrzuca bez wezwania o uiszczenie opłaty, jeżeli pismo podlega opłacie stałej. Z regulacji ustawowej wynika zatem, że jeśli skarga podlega opłacie stałej to istnieje obowiązek uiszczenia opłaty bez wezwania, natomiast przepis rozporządzenia wskazywał, że opłata jest wnoszona na wezwanie. Wynikający z art. 2 Konstytucji nakaz określoności przepisów prawa należy do najważniejszych zasad "poprawnej legislacji", a oznacza wymóg formułowania przepisów prawnych w sposób precyzyjny i jasny oraz poprawny pod względem językowym. Wymóg jasności oznacza obowiązek tworzenia przepisów klarownych i zrozumiałych dla adresatów (zob. L. Garlicki, Przegląd orzecznictwa TK w 2003 r., "Przegląd Sądowy" nr 7-8/2004, poz. 194). Sytuacja, w której ta sama kwestia podlega odmiennej regulacji na mocy przepisów rozporządzenia niż ustawy prowadzi do naruszenia art. 2 Konstytucji. Dlatego też Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że § 5 ust. 2 rozporządzenia jest niezgodny z art. 221 p.p.s.a. oraz z art. 2 Konstytucji.

Zatem pisma wnoszone do sądu przez adwokata lub radcę prawnego, które nie są należycie opłacone pozostawia się bez rozpoznania albo odrzuca bez wezwania o uiszczenie opłaty (por. postanowienie NSA z 7.05.2004r. sygn. akt FSK/447/04).

Ze względu na fakt, iż skarga A. N. na decyzję Wojewody z dnia [...], znak: [...] została wniesiona przez działającego w jego imieniu pełnomocnika radcę prawnego A. T. w dniu 3.03.2008r. i nie została opłacona w sposób należyty, to jest tylko w wysokości 100 zł, wobec wymaganej kwoty 200 zł oraz mając na uwadze treść art.221 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270), zgodnie z którym pisma wnoszone przez adwokata lub radcę prawnego, które nie są należycie opłacone, pozostawia się bez rozpoznania albo odrzuca bez wezwania o uiszczenie opłaty, jeżeli pismo podlega opłacie stałej, należało ją odrzucić.

Strona 1/1