Wniosek w przedmiocie ustalenia wysokości stawek
Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Agnieszka Góra po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2011r na posiedzeniu niejawnym wniosku S.B. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie skargi na uchwałę Rady Miasta Limanowa z dnia 27 listopada 2009r. Nr XXXVIII/280/2009 w przedmiocie ustalenia wysokości stawek p o s t a n a w i a zwolnić skarżącego od kosztów sądowych.

Uzasadnienie strona 1/2

W dniu 21 marca 2011r. skarżący S.B. , złożył wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie swej skargi na uchwałę Rady Miasta Limanowa z dnia 27 listopada 2009r. wydaną w przedmiocie ustalenia wysokości stawek.

Skarżący domaga się zwolnienia z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych z uwagi na fakt, iż jest emerytem z dodatkiem inwalidzkim, działa w sprawie społecznie.

Zdaniem orzekającego, wniosek skarżącego zasługuje na uwzględnienie.

Z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy wynika, iż skarżący prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z małżonką. Rodzina utrzymuje się z emerytury wnioskodawcy w wysokości [...] zł oraz emerytury jego żony w wysokości [...] zł. A zatem łączne dochody rodziny wynoszą 2 399,52 zł.

Z oświadczenia skarżącego znajdujących się w aktach sprawy wynika także, iż posiada on na zasadach współwłasności małżeńskiej dom o pow. 117 m2. Skarżący nie wykazuje faktu posiadania cennych ruchomości ani oszczędności. W uzupełnieniu swego wniosku dodaje, iż posiada samochód osobowy Peugeot o wartości około 2500 zł. Dodaje, że nie posiada rachunków bankowych ani innych nieruchomości służących do celów dochodowych.

Instytucja zwolnienia od kosztów sądowych stanowi w istocie pomoc państwa dla osób, które z uwagi na ich trudną sytuację materialną nie mogą uiścić kosztów bez wywołania uszczerbku w koniecznych kosztach utrzymania siebie i rodziny. Ubiegający się o taką pomoc winien więc w każdym wypadku poczynić oszczędności we własnych wydatkach, do granic zabezpieczenia koniecznych kosztów utrzymania siebie i rodziny. Dopiero gdyby poczynione w ten sposób oszczędności okazały się niewystarczające - może zwrócić się o pomoc państwa.

Zgodnie z art. 246 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - prawo pomocy w zakresie całkowitym może być przyznane osobie, która wykaże, iż nie ma jakichkolwiek dochodów do pokrycia kosztów postępowania, natomiast w zakresie częściowym - gdy wykaże, iż nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku w koniecznym utrzymaniu siebie i rodziny.

Użyte w art. 246 ustawy sformułowanie "gdy osoba wykaże" oznacza, iż to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, iż znajduje się w sytuacji uzasadniającej przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym lub częściowym. Powołany przepis nie pozostawia wątpliwości co do tego, że inicjatywa dowodowa zmierzająca do wykazania, iż zachodzą przesłanki pozytywne dla uwzględnienia wniosku, spoczywa na wnioskodawcy.

Udzielenie stronie prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym jest więc formą jej dofinansowania z budżetu państwa i przez to powinno się sprowadzać do wypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście, obiektywnie niemożliwe. Kluczową zaś rolę dla oceny możliwości płatniczych skarżącego ma fakt, iż zasadność wniosku o przyznanie prawa pomocy powinna być rozpatrywana w dwóch aspektach - z uwzględnieniem z jednej strony wysokości obciążeń finansowych, jakie strona musi ponieść w konkretnym postępowaniu, z drugiej strony jej możliwości finansowych.

Strona 1/2