Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Stanisław Biernat Sędziowie: NSA Izabela Dobosz AWSA Wojciech Jakimowicz (spr.) Protokolant: Edyta Domagalska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 marca 2005r. sprawy ze skargi B.S. na postanowienie Wojewódzkiego Zespołu d/s Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności w K. z dnia 24 października 2001 r., Nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania postanawia skargę odrzucić.
Pismem z dnia 12 października 2001 r. B.S. zwróciła się do Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności w K. z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia odwołania od orzeczenia z dnia [...] sierpnia 2001 r. w sprawie zaliczenia B.S. do lekkiego stopnia niepełnosprawności z kodu P na okres do 31 sierpnia 2002 r. wydanego przez Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności w L. Jednocześnie złożono odwołanie od orzeczenia organu pierwszej instancji.
Strona podniosła, że opóźnienie, jakie powstało w terminie złożenia odwołania powstało z niewiedzy, a nie ze złej woli i było spowodowane tym, że wnioskodawczyni skupiła się na załatwianiu spraw związanych z kontrolą chorego dziecka w szpitalu w P. B.S. podniosła także, że nie miała świadomości, iż treść orzeczenia organu pierwszej instancji nie daje jej żadnych uprawnień.
Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności w K., postanowieniem z dnia 24 października 2001 r., znak: [...] działając na podstawie art. 6 ust 1 pkt. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (DZ. U. Nr 123, poz. 776 z późn. zm.) i art. 59 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r., kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. Nr 9 poz. 26 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku B.S. z dnia 17 października 2001 r. - odmówił przywrócenia terminu do wniesienia odwołania.
W uzasadnieniu wskazano, że w dniu [...] sierpnia 2001 r. Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności w L. wydał orzeczenie, w którym zaliczył B.S. do lekkiego stopnia niepełnosprawności z kodu P na okres do 31 sierpnia 2002 r.
W dniu 20 września 2001 r. został potwierdzony odbiór orzeczenia przez męża B.S. Natomiast w dniu 17 października 2001 r. zostało złożone przez B.S. odwołanie wraz z prośbą o przywrócenie terminu.
Zgodnie z art. 129 § 2 k.p.a. oraz art. 13 ust. 1 obowiązującego w dacie orzekania przez organ drugiej instancji rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stopniu niepełnosprawności oraz wydawania opinii (Dz.U Nr 7 poz. 60) termin do wniesienia odwołania wynosi 14 dni i w tym przypadku upłynął w dniu 4 października 2001 r.
Ustosunkowując się do prośby o przywrócenie terminu, stwierdzono, iż rozpatrzenie wniesionego po upływie terminu odwołania uzależnione jest od spełnienia kilku przesłanek przewidzianych w art. 58 k.p.a. Zgodnie z orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego - dla oceny zasadności wniosku o przywrócenie terminu niezbędne jest uprawdopodobnienie przez osobę braku swojej winy, a więc zachowania należytej staranności, oraz faktu, że przeszkoda uniemożliwiająca, zachowanie terminu była od niej niezależna i istniała do czasu złożenia wniosku o przywrócenie terminu. Przy ocenie winy należy przyjąć obiektywny miernik należytej staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o swoje interesy.
W przedmiotowej sprawie - zdaniem organu - trudno jest nie przypisać stronie winy, albowiem została ona pouczona o trybie wnoszenia odwołania, które należało wnieść do Zespołu Powiatowego w terminie 14-dniowym. W uzasadnieniu prośby o przywrócenie strona należycie nie uprawdopodobniła braku swojej winy. Odwołująca się nie wykazała należycie, iż doznała przeszkód, uniemożliwiających jej wniesienie odwołania w ustawowym terminie. Kontrola lekarska dziecka nie jest wystarczającym powodem, by w ciągu 2 tygodni nie znaleźć czasu na złożenie odwołania. Ponadto odwołująca się nie sprecyzowała, kiedy kontrola powyższa miała miejsce i jak długo trwała. Nie przedstawiła też żadnego zaświadczenia lekarskiego dokumentującego fakt kontroli. Podkreślono również, iż osoba zainteresowana nie zrobiła nic, aby przez okres dwóch tygodni dowiedzieć się na temat treści w/w orzeczenia i uprawnień z niego wynikających zważywszy, że odwołująca się jest osobą młodą nie pracuje, mieszka z mężem, który aktualnie jest osobą bezrobotną i jak sama twierdzi pomaga jej w wykonywaniu codziennych obowiązków.