Starszy Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Agnieszka Góra po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2018r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. K. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie skargi M. K. i D. K. na decyzję Wojewody z dnia [...] lutego 2018. Nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia odszkodowania postanawia oddalić wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata z urzędu
W dniu 4 maja 2018r. pełnomocnik skarżących M. K. oraz D. K. złożył we własnym imieniu wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata w sprawie ich skargi na decyzję Wojewody z dnia 1 lutego 2018r. wydaną w przedmiocie odmowy ustalenia odszkodowania.
Jak wynika z akt sprawy, stroną skarżącą w niniejszej sprawie są M. K. oraz D. K.. Wnioskodawca jest jedynie pełnomocnikiem skarżących. Prawo pomocy może być tymczasem przyznane stronie skarżącej na jej wniosek ( art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ). Stroną w rozumieniu art. 32 w/w ustawy jest natomiast skarżący - czyli podmiot uprawniony do wniesienia skargi do sądu administracyjnego, na podstawie art. 50 w/w ustawy, który z tego uprawnienia skorzystał (por. J.P.Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi . Komentarz, Wydawnictwo LexisNexis, Warszawa 2008, s. 95) Przy czym skarga może dotyczyć jedynie "własnej sprawy administracyjnej", rozumianej jako przewidziana w przepisach prawa administracyjnego możliwość konkretyzacji uprawnień i obowiązków stron stosunku administracyjnego, którymi są organ administracji publicznej i indywidualny podmiot niepodporządkowany organizacyjnie temu organowi (por. T.Woś, Hanna Knysiak - Molczyk, Marta Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis , Warszawa 2013 , komentarz do art. 50 ). Tym indywidualnym podmiotem w przedmiotowej sprawie są M. K. oraz D. K. i oni też jako adresaci zaskarżonej decyzji i osoby wnoszące skargę do sądu, są osobami uprawnionymi w rozumieniu art. 50 w/w ustawy. Do uiszczenia kosztów sądowych zobowiązany jest bowiem ten, kto wnosi do sądu pismo podlegające opłacie lub powodujące wydatki ( art. 214 § 1 cyt. ustawy ).
Ponieważ, jak wynika z akt sprawy, skargę na decyzję Wojewody z dnia 1 lutego 2018r. złożyli M. K. oraz D. K., oni zatem są tylko zobowiązani, na obecnym etapie postępowania, do uiszczenia kosztów sądowych w formie wpisu należnego od złożonej przez nich skargi.
Sytuacja materialna A. K., będącej ich pełnomocnikiem, mogłaby być rozpatrywana jedynie w kontekście wniosku o przyznanie prawa pomocy złożonego przez samych skarżących, w sytuacji prowadzenia przez rzeczone osoby wspólnego gospodarstwa domowego.
Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 243 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. z 2002r. Nr 153 poz. 1270 ) w związku z art. 214 § 1, 258 § 1 pkt. 7 cytowanej wyżej ustawy.