sygn. akt II SA/Kr 459/08 Kraków, dnia 26 września 2008 roku POSTANOWIENIE Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Grażyna Firek po rozpoznaniu w dniu 26 września 2008 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. J., A. M., M. K., B. S., J. T., M. W., J. G., H. W., Z. N., W. K., S. K., I. N., L. W., Z. K., A. K. i A. K. na decyzję Wojewody znak [...] z dnia [...] roku w przedmiocie zatwierdzenia projektu scalenia gruntów postanawia wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji.
Sprawa została wszczęta wskutek skargi B. J., A. M., M. K., B. S., J. T., M. W., J. G., H. W., Z. N., W. K., S. K., I. N., L. W., Z. K., A. K. i A. K. na decyzję Wojewody z dnia [...] roku, znak [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu scalenia gruntów. L. W., Z. N., B. J., A. M., M. K., H. W., J. G., A. K. i Z. K. złożyli wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, podnosząc iż doprowadzi ona do odebrania im własności nieruchomości rolnych.
W myśl art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U Nr 153, poz. 1270 z późn. zm. - oznaczanej dalej jako p.p.s.a.) sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Co prawda, orzeczenie w tym przedmiocie zapada wyłącznie na żądanie strony, niemniej jednak, w świetle orzecznictwa (postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 marca 2005 roku, sygn. akt II OZ 155/05, Ow. SS 2005, nr 3, poz. 72), sąd może badać również z urzędu okoliczności, decydujące o wstrzymaniu wykonania aktu administracyjnego, chociażby nie zostały podniesione przez stronę, domagającą się takiego rozstrzygnięcia. Co więcej, w judykaturze i doktrynie przyjęto, że oprócz przesłanek, wskazanych wprost w art. 61 § 3 p.p.s.a., sąd, rozstrzygając wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, winien uwzględnić także stopień prawdopodobieństwa jej uchylenia (tak Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 11 czerwca 1990 roku, sygn. SA/Wr 1478/90, a także Z. K. "Ochrona tymczasowa w postępowaniu sądowoadministracyjnym", Państwo i Prawo z 2003 r., Nr 5, str. 24- 25).
W ocenie Sądu, z uwagi na istotę procedury scalania gruntów, ingerującą w chronione konstytucyjnie prawo własności nieruchomości, w niniejszej sprawie zachodzą powyższe przesłanki. Nie bez znaczenia pozostaje również, iż z gospodarczego punktu widzenia wykonanie kwestionowanej decyzji w okresie późnego lata może pozbawić skarżących przynajmniej części zbiorów, co grozi im niepowetowaną stratą. Podobnie, stratą i trudnymi do odwrócenia skutkami może grozić przyznanie w zamian gruntów, których stan nie jest znany. W wyniku niezwłocznego wykonania decyzji, dotychczas należące do skarżących nieruchomości mogą stracić znaczenie gospodarcze wskutek np. zaniedbania odprowadzania wód gruntowych. Nie ma również pewności, iż otrzymane działki zamienne znajdują się w stanie, pozwalającym na przyszłosezonową uprawę i osiąganie płodów rolnych przynajmniej porównywalnych z uzyskiwanymi obecnie. Ponadto, szereg uchybień postępowania przed organami administracji publicznej wskazuje na wysoki stopień prawdopodobieństwa uchylenia zaskarżonej decyzji w toku kontroli sądowej. Z tych wszystkich względów Sąd uznał za konieczne udzielenie tymczasowej ochrony w postaci wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji, co nastąpiło na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a.