Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody w przedmiocie odmowy zwrotu działki
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Kazimierz Bandarzewski Sędziowie : Sędzia WSA Jacek Bursa Sędzia WSA Mirosław Bator (spr.) Protokolant : Teresa Jamróz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 października 2013 r. przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej dla K. M.G. sprawy ze skargi R.P. na decyzję Wojewody z dnia 8 lutego 2013 r., znak: [...] w przedmiocie odmowy zwrotu działki postanawia: zawiesić postępowanie sądowe

Inne orzeczenia o symbolu:
6182 Zwrot wywłaszczonej nieruchomości i rozliczenia z tym związane
Inne orzeczenia z hasłem:
Budowlane prawo
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda
Uzasadnienie strona 1/3

Starosta K. decyzją z dnia [...] kwietnia 2012 r. nr [...] działając na podstawie art. 136 ust. 3, art. 137 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.) orzekł o odmowie zwrotu działki nr [...] o pow. 0,1066 ha, położonej w obr. [...] jedn. ewid. N. , m. K. , w granicach parcel: l. kat. [...], l. kat.[...] l. kat. [...], l. kat. [...] i l. kat. [...] b. gm. kat. D. , na rzecz R.P., Z.P. i G.M. ,.

W uzasadnieniu organ wskazał, że przesłankami zwrotu nieruchomości są: wystąpienie przez poprzedniego właściciela lub jego spadkobierców z wnioskiem o zwrot, objęcie instytucją zwrotu tylko nieruchomości wywłaszczonej (lub jej części) tj. nieruchomości, w stosunku do których Skarb Państwa lub określona jednostka samorządu terytorialnego nabyła prawo rzeczowe w drodze instytucji wywłaszczenia za odszkodowaniem, jak również nabytej w oparciu o przepisy ustaw enumeratywnie wymienionych w art. 216 ustawy o gospodarce nieruchomościami, zbędność nieruchomości wywłaszczonej na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu, w rozumieniu art. 137 ust. 1 ustawy, który formułuje legalną definicję stanu zbędności nieruchomości na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu. Aby nieruchomość mogła zostać zwrócona, wszystkie wyżej przedstawione przesłanki muszą zaistnieć łącznie. Dokonane w niniejszej sprawie ustalenia bez wątpienia dowodzą, że z wnioskiem o zwrot wystąpiły osoby do tego legitymowane zgodnie z art. 136 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami, a odjęcie prawa własności nastąpiło w drodze instytucji wywłaszczenia. Zatem należy zbadać czy zachodzi zbędność nieruchomości na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu. W oparciu o zebrany materiał dowodowy w niniejszej sprawie można jednoznacznie stwierdzić, że parcel nr [...] ,[...] ,[...] ,[...] ,[...] o łącznej powierzchni 0,0967 ha wraz z udziałem wynoszącym ½ części parcel nr [...] ,[...] ,[...] ,[...] o łącznej pow. 0.0532 ha położonej w byłej gminie katastralnej D. zostały dowłaszczone jako konsekwencja wywłaszczenia dokonanego w 1978 r., po przeprowadzenie którego okazało się, że tereny nim nie objęte nie nadają się do racjonalnego prowadzenia gospodarstwa ogrodniczego. Przejęcie nieruchomości polegającej na dowłaszczeniu przez właściwy podmiot terenu nie objętego dotychczas wywłaszczeniem na potrzeby realizacji konkretnego celu, ma w zamyśle wyłącznie ochronę interesów byłego właściciela i stanowi odrębną przesłankę wywłaszczenia. Nie ulega wątpliwości, że parcele l.kat [...] ,[...] ,[...] ,[...] ,[...] objęte zostały wywłaszczeniem na żądanie właściciela i w momencie wywłaszczenia nie były niezbędne do realizacji jakiegokolwiek celu inwestycyjnego. W przypadkach, gdy dana nieruchomość zostaje wywłaszczona, a następnie na skutek inicjatywy byłych właścicieli następuje wywłaszczenie tej części, która pierwszym wywłaszczeniem nie została objęta, to nieruchomości wywłaszczone w drugiej kolejności czyli "dowłaszczone" dzielą los prawny nieruchomości wywłaszczonych jako pierwsze. Oznacza to, że rozstrzygnięcie w sprawie zwrotu działki nr [...] uzależnione jest od ustalenia czy nieruchomość oznaczona jako parcela l. kat [...] i l. kat [...] jest zbędna na cel wywłaszczenia. W uzasadnieniu decyzji z dnia 18 kwietnia 2012 r. Starosta K. wykazał, że parcele katastralne nr [...] i [...] wywłaszczone zostały decyzją Naczelnika Urzędu Dzielnicowego K. - N. Wydział Gospodarki Komunalnej z dnia 15 czerwca 1978 r. w trybie art. 35 ust. 3 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości, która stała się ostateczna w dniu 19 czerwca 1978 r. W przedmiotowej sprawie cel wywłaszczenia został osiągnięty w określonych ustawowo terminach poprzez wydanie decyzji w trybie art. 35 ust. 3, o czym świadczy odpis prawomocnej decyzji wywłaszczeniowej. Zrealizowanie celu wywłaszczenia na nieruchomości tj. na przejętych na rzecz Skarbu Państwa parcelach nr [...] i [...] odpowiadających obecnie działce nr [...] pociąga za sobą konieczność stwierdzenia, że "dowłaszczona" na wniosek współwłaścicieli nieruchomość oznaczona jako parcele nr [...] ,[...] ,[...] ,[...] ,[...] odpowiadające obecnie działce nr [...] , dzieli los prawny nieruchomości wywłaszczonej jako pierwszej i tym samym nie może zostać zwrócona.

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
6182 Zwrot wywłaszczonej nieruchomości i rozliczenia z tym związane
Inne orzeczenia z hasłem:
Budowlane prawo
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda