Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Izabela Dobosz po rozpoznaniu w dniu 24 października 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Stowarzyszenia "[...]" w K. na niewykonanie wyroku w sprawie sygn. akt II SAB/Kr 31/06 przez Prokuratora Rejonowego [...] postanawia: odrzucić skargę.
W dniu [...] maja 2007 r. wpłynęła skarga Stowarzyszenia "[...]" w K. na niewykonanie przez Prokuratora Rejonowego [...] w K. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 29 czerwca 2006 r. sygn. II SAB/Kr 31/06. Skarga ta została podpisana przez P. B. jako Przewodniczącego Stowarzyszenia.
Stosownie do art. 28 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270), osoby prawne oraz jednostki organizacyjne mające zdolność sądową dokonują czynności w postępowaniu przez organy, albo osoby uprawnione do działania w ich imieniu. Natomiast zgodnie z art. 29 tej ustawy, przedstawiciel ustawowy lub organ albo osoby, o których mowa w art. 28 ustawy, mają obowiązek wykazać swoje umocowanie dokumentem przy pierwszej czynności w postępowaniu.
Jak wynika z przesłanych Sądowi dokumentów rejestrowych (k. 69 - 89) skarżące Stowarzyszenie nie posiada organów. W szczególności w postanowieniu Sądu Rejonowego [...] w K. z dnia [...] 2007 r. sygn. akt: [...] Nr KRS [...] stwierdzono: "ostatnie wybory władz [...] odbyły się w dniu [...] czerwca 2001 roku (k. 18) a zatem kadencja władz stowarzyszenia upłynęła w dniu [...] czerwca 2003 roku. Po upływie tej daty skończyła się kadencja władz stowarzyszenia, a to: zarządu i komisji rewizyjnej. (...) Ze względu na upływ kadencji władz w dniu [...] czerwca 2003 roku były przewodniczący [...] nie był uprawniony do zwołania walnego zebrania na dzień [...] maja 2006 roku, albowiem [...] nie miał już ani zarządu ani komisji rewizyjnej . Ponieważ statut nie przewiduje procedury zwołania walnego zebrania w przedstawionej powyżej sytuacji, zastosowanie znajdą przepisy art. 30 ust. 1 ustawy prawo o stowarzyszeniach. (...) Z podanych powyżej przyczyn, walne zebranie wyznaczone na dzień [...] maja 2006 roku zwołane zostało nieprawidłowo, niezgodnie z zapisami statutu, a co za tym idzie - nie było władne do podejmowania skutecznych uchwał".
Brak organów osoby prawnej oznacza, że osoba ta nie ma zdolności sądowej. Skarga wniesiona przez podmiot, który nie ma zdolności sądowej podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 5 p.p.s.a. Jednocześnie § 2 cyt. przepisu stanowi, że odrzucenie skargi z tego powodu jest możliwie dopiero w sytuacji, gdy brak ten nie zostanie uzupełniony. Przepis ten należy jednak rozpatrywać w kontekście art. 31 p.p.s.a., który nakłada na Sąd obowiązek wezwania o uzupełnienie braków jedynie w sytuacji, gdy zdaniem Sądu brak ten da się uzupełnić. Zdaniem doktryny (Tadeusz Woś, Hanna Knysiak-Molczyk, Marta Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz , Warszawa 2007, komentarz do art. 31) brak zdolności sądowej strony daje się uzupełnić wówczas, gdy dokonanie stosownej czynności zmierzające do uzupełnienia braku zależy od aktywności samego podmiotu (strony). Tylko w wypadku, gdy strona ma możliwość uzupełnienia zaistniałych braków, możliwe jest oznaczenie przez Sąd realnego terminu do wykonania nałożonego obowiązku. Natomiast z powołanego art. 30 ustawy prawo o stowarzyszeniach wynika, że inicjatywa nie należy tutaj do podmiotu, a do sądu powszechnego, działającego na wniosek organu nadzorującego lub z własnej inicjatywy. Zatem skoro inicjatywa w zakresie uzupełnienia braków w składzie organów stowarzyszenia nie należy do strony skarżącej, należało dojść do wniosku, że braki w zdolności sądowej strony skarżącej nie dają się uzupełnić, a w konsekwencji nie było podstaw do zastosowania art. 58 § 2 p.p.s.a. i należało odrzucić skargę na podstawie art. 58 § 1 pkt 5 bez wcześniejszego wzywania o uzupełnienie braków.