Wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej przyznanej z urzędu w sprawie ze skargi na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. w przedmiocie odmowy przywrócenia uchybionego terminu
Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Monika Rudzka po rozpoznaniu w dniu 14 maja 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego J. W. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej przyznanej z urzędu w sprawie ze skargi Z. W. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia [...] Nr: [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia uchybionego terminu p o s t a n a w i a przyznać radcy prawnemu J.W. wykonującemu zawód w Kancelarii Prawnej, ul. [...] K., od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie kwotę 292,80 zł (słownie: dwieście dziewięćdziesiąt dwa złote, osiemdziesiąt groszy) w tym 52,80 zł podatku od towarów i usług, stanowiącą wynagrodzenie z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu

Uzasadnienie

Postanowieniem referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 4 stycznia 2008 roku dla skarżącej Z. W. przyznane zostało prawo pomocy w zakresie częściowym, obejmujące ustanowienie racy prawnego w sprawie skargi na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia [...] Nr: [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia uchybionego terminu.

Na tej podstawie Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych w K. wyznaczyła do sprawy o sygn. II SA/Kr 616/06 pełnomocnika w osobie radcy prawnego J. W. wykonującego zawód w Kancelarii Prawnej w K. przy ul. [...], któremu skarżąca w dniu [...] marca 2008 roku udzieliła odpowiedniego pełnomocnictwa.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w dniu 2 kwietnia 2008 roku wydał wyrok, którym uchylił zaskarżone postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K.

Na rozprawie w dniu 2 kwietnia 2008 roku radca prawny J. W. wniósł o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego. Następnie w piśmie z dnia [...] kwietnia 2008 roku pełnomocnik złożył oświadczenie, że koszty pomocy prawnej świadczonej przez pełnomocnika wyznaczonego z urzędu nie zostały przez skarżącą zapłacone.

Zgodnie z art. 250 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wyznaczony radca prawny otrzymuje wynagrodzenie według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności radców prawnych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.

Stosownie do treści § 14 ust. 2 pkt 1 lit "c" rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu - stawka minimalna w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji "w innej sprawie" wynosi 240 zł. W myśl § 2 ust. 3 w/w rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, opłaty, o których mowa w ust. 1, sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach (22 %).

Mając na uwadze fakt, iż wyznaczony pełnomocnik brał udział w postępowaniu przed sądem I instancji i należycie wywiązywał się z powierzonych obowiązków należało przyznać mu wynagrodzenie w wysokości 240 zł, powiększone o podatek od towarów i usług w kwocie 52,80 zł na podstawie art. 250 w zw. z art. 258 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami) oraz § 14 ust. 2 pkt 1 lit "c" i § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. z 2002 r. Nr 163, poz. 1349 ze zmianami). Stawka podatku od towarów i usług została przyjęta na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zmianami).

Strona 1/1