Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Izabela Dobosz po rozpoznaniu w dniu 11 września 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. K. na uchwały Rady Miasta: nr [...] z dnia [...] r. oraz nr [...] z dnia [...] r. w przedmiocie ustalenia warunków podłączenia do miejskich sieci wodociągowych,. kanalizacji sanitarnej i kanalizacji ogólnospławnej postanawia: 1. odrzucić skargę, 2. zwrócić skarżącemu K. K. wniesiony przez niego wpis od skargi w kwocie 300 (trzysta) zł.
K. K. pismem z dnia [...] marca 2008 r. zwrócił się do T. T. - zastępcy Prezydenta Miasta o unieważnienie uchwały Rady Miasta nr [...] z dnia [...] r. w sprawie warunków podłączenia do miejskich sieci wodociągowych oraz zmieniającej ją uchwały nr [...] z dnia [...] r. Ponadto zażądał zwrotu wniesionej przez niego opłaty przyłączeniowej wraz z odsetkami ustawowymi. Jako podstawę prawną tych żądań K. K. wskazał art. 94 i art. 101 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.
W odpowiedzi na to pismo Zastępca Prezydenta Miasta wskazał, że obie powołane przez K. K. uchwały Rady Miasta zostały uchylone przez uchwałę tego samego organu nr [...] z dnia [...] stycznia 2004 r., a wcześniej nie zostały zakwestionowane ani przez Wojewodę, ani przez sąd administracyjny, a więc były prawnie wiążące. W tej sytuacji brak jest podstaw do uwzględnienia wniosku.
K. K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na uchwały Rady Miasta: nr [...] z dnia [...] r. oraz nr [...] z dnia [...] r. w przedmiocie ustalenia warunków podłączenia do miejskich sieci wodociągowych,. kanalizacji sanitarnej i kanalizacji ogólnospławnej.
Odpowiedzi na skargę udzielił Prezydent Miasta - [...] Zarząd Komunalny wskazując, że reprezentuje Radę Miasta. W odpowiedzi wniesiono o odrzucenie skargi ze względu na niewyczerpanie środków zaskarżenia oraz przekroczenie terminu do wniesienia skargi, ewentualnie o oddalenie skargi.
Stosownie do przepisu art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. § 2 powołanego przepisu stanowi zaś. że przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
Przedmiotem skargi K. K. jest uchwała Rady Miasta. Kwestionowanie tego rodzaju aktów prawnych jest uregulowane w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142 poz. 1591).
Zgodnie z art. 101 ust. 1 tejże ustawy każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego. Wezwanie o usunięcie naruszenia prawa, o którym mowa w art. 101 ustawy o samorządzie gminnym jest więc środkiem zaskarżenia w rozumieniu art. 52 § 1 prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Trzeba jednak podkreślić, że skargę do sądu należy poprzedzić wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa nie jakiegokolwiek organu gminy, lecz tego właśnie organu, który wydał kwestionowany akt. Rada Miasta i Prezydent Miasta to dwa całkowicie odrębne organy gminy miejskiej (art. 11a ustawy o samorządzie gminnym). Wezwanie Prezydenta do usunięcia naruszenia prawa polegającego na uchwaleniu przez Radę uchwały stanowiącej prawo miejscowe nie może zostać uznane za wyczerpanie środków zaskarżenia.
Skarga K. K. nie została poprzedzona wyczerpaniem środków zaskarżenia w postępowaniu administracyjnym. Taka skarga jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
W przypadku odrzucenia pisma sąd zwraca stronie wniesiony przez nią wpis od pisma odrzuconego, o czym orzeczono w pkt 2 postanowienia na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.