Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Krystyna Daniel po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Gminy Miejskiej K. na postanowienie Wojewody z dnia 23 kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu kosztów postępowania postanawia: oddalić wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia.
Gmina Miejska K. w swojej skardze na postanowienie Wojewody z [...] kwietnia 2013 r. nr [...] zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia. Wniosek nie zawiera uzasadnienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2012 r., poz. 270 ze zm.), po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Sąd może także wstrzymać wykonanie aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
Wniesienie skargi nie pociąga za sobą automatycznego skutku suspensywności i wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu zależy od oceny sądu, czy istnieją przesłanki uzasadniające takie rozstrzygnięcie (por. T. Woś [w:] T. Woś, H. Knysiak - Molczyk, M. Romańska - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Warszawa 2005, s. 294 i n.). Zgodnie ze stanowiskiem Naczelnego Sądu Administracyjnego, które sąd rozpoznający niniejszą sprawę w pełni podziela, to wnioskodawca zobowiązany jest do rzeczowego uzasadnienia swego wniosku poprzez poparcie go twierdzeniami, tezami oraz stosownymi dokumentami na okoliczność spełnienia ustawowych przesłanek udzielenia ochrony tymczasowej (por. postanowienie NSA z 24 czerwca 2008 r., l FSK 983/08, postanowienie NSA z 2 kwietnia 2008 r., l OZ 210/08). Warunkiem rozpatrzenia przez sąd merytorycznie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu jest więc jego właściwe uzasadnienie, tj. wykazanie przez wnioskującego, że w sprawie zachodzi przynajmniej jedna z przesłanek wynikających z art. 61 § 3 p.p.s.a.
Tymczasem strona skarżąca nie uzasadniła w żaden sposób swojego wniosku, nie wykazała więc na czym miałoby polegać niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody oraz spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
W konsekwencji Sąd rozpoznając wniosek uznał, że skarżąca wnosząc o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia nie wykazała, aby zachodziła którakolwiek z przesłanek zawartych w cytowanym przepisie. Nadmienić przy tym trzeba, że uchybienie to jest tym istotniejsze, że skarga została sporządzona przez profesjonalnego pełnomocnika.
Na marginesie należy również wskazać, że zgodnie z art. 61 § 6 p.p.s.a. wstrzymanie wykonania aktu lub czynności upada w razie wydania przez sąd orzeczenia kończącego postępowanie w pierwszej instancji. Natomiast zgodnie z art. 152 p.p.s.a. w razie uwzględnienia skargi sąd wyroku określa, czy i w jakim zakresie zaskarżony akt lub czynność nie mogą być wykonane. Rozstrzygniecie to traci moc z chwilą uprawomocnienia się wyroku. Zatem niezależnie od niniejszego rozstrzygnięcia, w wyroku wydanym po przeprowadzeniu rozprawy, której termin został wyznaczony na dzień 25 września 2013 r. sąd w razie uchylenia zaskarżonego postanowienia orzeknie także o ewentualnym wstrzymaniu jego wykonania.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie orzekł jak w sentencji.