sygn. akt II SA/Kr 745/12 Kraków, dnia 25 czerwca 2012r. POSTANOWIENIE Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Aldona Gąsecka - Duda po rozpoznaniu w dniu 25 czerwca 2012r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi I. B., L. D., Z. D. i A. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia 8 marca 2012r., znak [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy postanawia: oddalić wniosek skarżących o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Niniejsza sprawa została wszczęta wskutek skargi I. B., L. D., Z. D. i A. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia 8 marca 2012r., znak [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy. Skarżący domagali się wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. Podnieśli, że na podstawie decyzji o warunkach zabudowy strona uprawniona jest do podjęcia szeregu czynności, mających na celu realizację inwestycji budowlanej. Ich zdaniem ze względu na to, że decyzja będzie badana przez sąd administracyjny, ewentualne podjęcie przez inwestora kroków, mających na celu realizację inwestycji budowlanej może doprowadzić do powstania nieodwracalnych lub też trudnych do odwrócenia następstw. Ewentualne uwzględnienie skargi skutkować będzie wyeliminowaniem z obrotu prawnego decyzji o warunkach zabudowy, co w razie podjęcia przez inwestora czynności zmierzających do realizacji zamierzonej inwestycji, wymagać będzie odrębnego postępowania, zmierzającego do przywrócenia stanu poprzedniego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z treścią art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz.270, dalej oznaczona jako p.p.s.a.), sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. W niniejszej sprawie skarżący nie wykazali jednak, ani nie uprawdopodobnił żadnej z okoliczności, od której ustawodawca uzależnił możliwość wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu administracyjnego.
Skarżący oparli swój wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji na możliwości spowodowania trudnych do odwrócenia następstw. W tym zakresie trzeba zauważyć, że celowościowa wykładnia art. 61 § 3 p.p.s.a. prowadzi do wniosku, iż ochrona tymczasowa na podstawie tego przepisu dotyczy przede wszystkim skarżącego, który domaga się jej udzielenia, ewentualnie zaś innych osób, którym groziłaby znaczna szkoda bądź trudne do odwrócenia skutki w razie wykonania decyzji. Wykonanie decyzji może oznaczać przymusowe jej wyegzekwowanie bądź realizację praw z niej wynikających przez podmiot, który na mocy tej decyzji nabywa określone uprawnienia. Taka sytuacja zachodzi w niniejszej sprawie, gdzie inwestor na podstawie decyzji, ustalającej warunki zabudowy, może wystąpić z wnioskiem o zatwierdzenie projektu budowlanego i udzielenie pozwolenia na budowę. Czy uprawnienia, ukształtowane decyzją, zostaną przez zrealizowane, zależy wyłącznie od jego woli, ponieważ nie istnieje możliwość przymusowego wykonania decyzji ustalającej warunki zabudowy.
Wniosek skarżących oparty został na uprawdopodobnieniu możliwości zaistnienia nieodwracalnych lub też trudnych do odwrócenia skutków po stronie inwestora, związanych z ewentualnym wyeliminowaniem decyzji o ustaleniu warunków zabudowy z obrotu prawnego. Jednak takie następstwa obciążać będą nie skarżących, ale inwestora. Podobnie to inwestor poniesie ewentualne straty w wypadku wyeliminowania decyzji z obrotu prawnego. Skoro na mocy decyzji to inwestor - A. H. - nabyła uprawnienie do jej wykonania i jest ono całkowicie zależne od jej woli, trudność w odwróceniu ewentualnych skutków wykonania decyzji nie może stanowić podstawy do wydania postanowienia w trybie art. 61 § 3 p.p.s.a.
Mając powyższe na uwadze, Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji postanowienia, biorąc za podstawę art. 61 § 3 p.p.s.a.