sygn. akt II SA/Kr 801/13 Kraków, dnia 8 lipca 2013r. POSTANOWIENIE Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Aldona Gąsecka-Duda po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2013r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Starosty W. na postanowienie Wojewody z dnia 17 kwietnia 2013r., znak [...] w przedmiocie ustalenia kosztów postępowania i nałożenia obowiązku ich zapłaty postanawia: oddalić wniosek skarżącego o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia.
Wojewoda postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2013r., znak [...] ustalił koszty postępowania administracyjnego i nałożył obowiązek ich zapłaty na Starostę W. We wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skardze Starosta W. wniósł o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia. Uzasadniał to żądanie wskazując, że realizacja postanowienia jest w praktyce niemożliwa, ponieważ podmiot na który nałożono obowiązek zapłaty kosztów postępowania nie posiada osobowości prawnej, a tym samym nie dysponuje środkami finansowymi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia nie zasługiwał na uwzględnienie.
W myśl art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm. - oznaczanej dalej jako p.p.s.a.) sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Należy zwrócić uwagę na ugruntowaną już linię orzecznictwa, zgodnie z którą do wykazania, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków w rozumieniu art. 61 § 3 p.p.s.a., nie jest wystarczające samo twierdzenie strony. Użyte w tym przepisie pojęcia nieostre, tj. niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, wymagają skonkretyzowania w postaci argumentacji strony skarżącej, względnie - gdy okaże się to konieczne - zobrazowania opisanej we wniosku sytuacji za pomocą odpowiednich dokumentów (zob. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 9 maja 2012r., sygn. akt II OZ 358/12, Lex Omega nr 1166174 oraz z dnia 25 kwietnia 2012r., sygn. akt II FSK 921/12, Lex Omega nr 1137672). Ponieważ postępowanie w przedmiocie wstrzymania wykonania decyzji prowadzi do wyłomu od zasady wykonalności aktu administracyjnego, strona powinna precyzyjnie wskazać na zagrożenia płynące z wykonania (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 kwietnia 2012r., sygn. akt II OSK 768/12, Lex Omega nr 1145639).
Tym bardziej nie zasługuje na uwzględnienie taki wniosek o wstrzymanie wykonania aktu administracyjnego, który w żaden sposób nie nawiązuje do przesłanek, o których mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a. Słusznie przyjmuje się w judykaturze, iż nie wskazanie jakiejkolwiek okoliczności faktycznej, która uprawdopodobniałaby niebezpieczeństwo poniesienia przez niego znacznej szkody albo powstania trudnych do odwrócenia skutków, uniemożliwia uwzględnienie wniosku o wstrzymanie wykonania aktu administracyjnego (zob. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 lutego 2009 roku, sygn. akt II FZ 39/09, Lex nr 489786 i z dnia 25 lipca 2008 roku, sygn. akt II OZ 766/08, Lex nr 493672).
Skarżący nie wskazał żadnej okoliczności, o której mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a. Natomiast to, czy nałożony obowiązek jest wykonalny, może rzutować na zgodność z prawem zaskarżonego aktu, względnie na możliwość prowadzenia postępowania egzekucyjnego. Nie daje jednak sądowi podstaw do wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu administracyjnego.
Mając powyższe na uwadze, Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji postanowienia, za podstawę biorąc art. 61 § 3 p.p.s.a.