Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Monika Rudzka po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu w sprawie ze skargi H. B., Z. Z., A. Z., J. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] Nr: [...] w przedmiocie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu p o s t a n a w i a odmówić przyznania pełnomocnikowi D. G. wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy
Postanowieniem z dnia 7 września 2006 roku referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie przyznał skarżącym Z. Z., A. Z. i J. M. prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, którego miała wyznaczyć Okręgowa Rada Adwokacka w K.
Po wystąpieniu Sądu do Okręgowej Rady Adwokackiej w K. zarządzeniem Dziekana ORA z dnia [...] nr [...] na pełnomocnika Z. Z., A. Z. i J. M. został wyznaczony adwokat D. G. wykonujący zawód w Kancelarii Adwokackiej ul. [...], któremu skarżące w dniu [...] grudnia 2006 roku udzieliły odpowiedniego pełnomocnictwa.
W dniu 29 stycznia 2008 roku na rozprawie, działająca z upoważnienia adwokata D. G., aplikant adwokacki O. Z. wniosła o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego.
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami) wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Zasady ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej adwokata określa rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zmianami).
Stosownie do treści § 20 powołanego rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać oświadczenie, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub części. Z brzmienia cytowanego unormowania wynika jednoznacznie, że złożenie takiego oświadczenia stanowi niezbędny wymóg warunkujący przyznanie kosztów, o które wnioskował pełnomocnik skarżących.
Z protokołu rozprawy wynika, że zgłaszając wniosek o zasądzenie kosztów pełnomocnik skarżących nie złożył oświadczenia, o którym mowa wyżej. Również wcześniejsze pisma procesowe adwokata D. G. nie zawierają oświadczenia, że koszty zastępstwa procesowego nie zostały zapłacone.
Należy podnieść, że brak było podstaw do wezwania adwokata do uzupełnienia wniosku w trybie art. 49 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, bowiem dyspozycja tego przepisu odnosi się wyłącznie do sytuacji, gdy pismo obarczone jest brakami formalnymi. Zgodnie z poglądem Sądu Najwyższego wyrażonym w uzasadnieniu postanowienia z dnia [...] października 1998 roku sygn. akt [...] niezłożenie przez pełnomocnika wskazanego oświadczenia nie stanowi braku formalnego pisma, lecz brak w zakresie uzasadnienia wniosku. Oświadczenie, będąc nieodzownym elementem uzasadnienia wniosku o przyznanie kosztów stanowi przesłankę do przyjęcia, że praca adwokata nie została wynagrodzona, a zatem zachodzi podstawa poniesienia kosztów z tego tytułu przez Skarb Państwa na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 roku - Prawo o adwokaturze (Dz. U. Nr 16, poz. 124 z późniejszymi zmianami).
Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami).