Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Tuszyńska po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. W. na decyzję Wojewody z dnia [...] r. znak: [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę postanawia: odrzucić skargę

Uzasadnienie

postanowienia z dnia 28 listopada 2008 r.

K. W. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na decyzję Wojewody z dnia [...]r. znak: [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę.

Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia [...] września 2008 r. skarżąca została wezwana do uiszczenia wpisu sądowego od złożonej skargi w wysokości 500 zł stosownie do § 2 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193). Wezwanie zawierało pouczenie, że nieopłacenie wpisu w terminie 7 dni od doręczenia wezwania skutkować będzie odrzuceniem skargi.

Skarżąca odebrała wezwanie osobiście w dniu 23 września 2008 r. i mimo upływu zakreślonego terminu nie uiściła wpisu.

Stosownie do art. 220 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270) Sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. W tym przypadku przewodniczący wzywa stronę do uiszczenia stosownej opłaty w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Skarga, jako pismo wszczynające postępowanie przed sądem administracyjnym, podlega wpisowi (art. 230 § 1 i § 2 ppsa). Natomiast zgodnie z art. 220 § 3 ppsa skarga, od której mimo wezwania nie został uiszczony należny wpis podlega odrzuceniu przez Sąd.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie 220 § 3 ppsa, należało orzec jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1