Dnia 25 marca 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Barbara Rymaszewska po rozpoznaniu w dniu 25 marca 2014 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku R. D. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi R. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej postanawia: odmówić skarżącemu przyznania prawa pomocy. a.bł.
Skargą z dnia 23 października 2014r. R. D. zaskarżył do sądu administracyjnego decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej. W toku postępowania skarżący wniósł o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
Postanowieniem z dnia [...] Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. W ocenie Referendarza sądowego wniosek skarżącego nie zasługiwał na uwzględnienie, gdyż wynikające z niego informacje nie potwierdziły, że sytuacja materialna skarżącego uzasadniała przyznanie mu prawa pomocy w żądanym zakresie.
Pismem z dnia 24 lutego 2014r. skarżący wniósł sprzeciw od powyższego postanowienia Referendarza sądowego z dnia [...] podnosząc, że nie uwzględniono niepełnosprawności najmłodszego syna skarżącego, kosztów jego leczenia i przyszłej rehabilitacji. Ponadto skarżący wyjaśnił, że jest obciążony kredytami, które zaciągnął jeszcze podczas trwania małżeństwa. Uzyskanie więc kredytów i pożyczek odbywało się w zupełnie innej sytuacji finansowej i zupełnie innym kształcie gospodarstwa domowego. Poza tym była żona nie poczuwa się w ogóle do spłaty ww. zobowiązań, a więc musi je spłacać wyłącznie sam.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz.U. z 2012r., poz. 270 ze zm., w skrócie P.p.s.a.) prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego, natomiast prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. (art. 245 § 1, 2 i 3 P.p.s.a.). Jednocześnie ustawodawca w art. 246 § 1 P.p.s.a. uzależnił przyznanie prawa pomocy od wykazania przez stronę, że nie ma ona środków na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania (przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym) lub że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym).
Prawo pomocy jest instytucją stanowiącą wyjątek od zasady ponoszenia kosztów postępowania przez strony postępowania. Z tego względu przesłanki zastosowania tej instytucji winny być interpretowane w sposób ścisły. Udzielenie prawa pomocy jest formą dofinansowania strony postępowania z budżetu państwa i powinno mieć miejsce tylko w sytuacjach, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu jest rzeczywiste i obiektywnie niemożliwe. Należy zatem zauważyć, iż stosownie do powyższych przepisów, warunkiem przyznania prawa pomocy jest wykazanie przez stronę, iż występują przesłanki uzasadniające jej udzielenie.