Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Barbara Rymaszewska po rozpoznaniu w dniu 16 marca 2012r. na posiedzeniu niejawnym wniosku K. U. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi K. U. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie świadczeń z funduszu alimentacyjnego postanawia: - odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. A.D.
Decyzją z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...] o zmianie decyzji ostatecznej tego organu z dnia [...] w sprawie przyznania świadczenia z funduszu alimentacyjnego na rzecz dziecka B. U. w części dotyczącej okresu przysługiwania świadczenia i orzekającej o przyznaniu świadczenia z funduszu alimentacyjnego na dziecko B. U. na okres od 1 października 2010r. do 31 stycznia 2011r.
W skardze na powyższą decyzję K. U. wniosła o wstrzymanie wykonania jej wykonania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), powoływanej dalej jako p.p.s.a., wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Jednakże w myśl art. 61 § 3 p.p.s.a. po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Odmowa wstrzymania wykonania aktu lub czynności przez organ nie pozbawia skarżącego złożenia wniosku do sądu. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
Podstawową przesłanką zastosowania instytucji ochrony tymczasowej jest więc istniejące realnie niebezpieczeństwo zaistnienia takiej szkody (majątkowej, a także niemajątkowej), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego, a która jest wynikiem wykonania kwestionowanej decyzji administracyjnej. Omawiana instytucja ma na celu ochronę strony przed wystąpieniem nieodwracalnych skutków lub znacznej szkody przed zbadaniem przez sąd administracyjny legalności zaskarżonego aktu lub czynności. Będzie to miało miejsce w takich wypadkach, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony jakimś innym przedmiotem, a jego wartość pieniężna nie przedstawiałaby znaczenia dla skarżącego lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu i zdrowiu (por. postanowienie NSA z dnia 20 grudnia 2004r., sygn. akt GZ 138/04 - nie publikowane). Przedmiotem ochrony tymczasowej mogą być jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie egzekucji do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w tym akcie. Omawiana instytucja ma zatem na celu ochronę strony przed wystąpieniem nieodwracalnych skutków lub znacznej szkody przed zbadaniem przez sąd administracyjny legalności zaskarżonego aktu lub czynności. Jednocześnie przepis ten zobowiązuje stronę do wskazania przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, nie nakładając jednak obowiązku ich udowodnienia, a jedynie uprawdopodobnienia. Ciężar uprawdopodobnienia powyższych okoliczności, tj. przedstawienia we wniosku konkretnych zdarzeń, które mogłyby uprawdopodobnić, że wykonanie zaskarżonej decyzji faktycznie spowoduje znaczną szkodę lub powstanie trudnych do odwrócenia skutków, spoczywa na stronie, która wywodzi skutki prawne ze swych twierdzeń. W jej interesie leży zatem takie sformułowanie wniosku o wstrzymanie wykonania aktu lub czynności i jego uzasadnienie, by powołane w nim okoliczności wskazywały na zaistnienie przesłanek wskazanych w art. 61 § 3 p.p.s.a. Zgromadzona dokumentacja sprawy może posłużyć natomiast jedynie weryfikacji twierdzeń strony pod kątem spełnienia przesłanek zawartych w art. 61 § 3 p.p.s.a. (postanowienie NSA z dnia 25 lipca 2008r., sygn. akt II OZ 766/08, dostępny w Systemie Informacji Prawnej LEX, Lex nr 493672). Wskazać przy tym trzeba, iż rozpatrując wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji sąd jedynie ocenia, czy w istocie wskazana przez stronę szkoda ma znaczny rozmiar lub istnieje niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Nie dokonuje wówczas oceny zasadności skargi, gdyż ustawa normująca postępowanie przed sądami administracyjnymi nie zawiera regulacji umożliwiającej zastosowanie omawianej instytucji w zależności od oceny prawdopodobieństwa wadliwości zaskarżonego aktu lub czynności (por. np. postanowienia NSA: z dnia 6 lutego 2008r., sygn. akt I OZ 47/08; z dnia 1 kwietnia 2008r., sygn. akt I OZ 209/08; z dnia 3 lipca 2008r., sygn. akt I OZ 493/08; z dnia 18 czerwca 2008r., sygn. akt I OZ 386/08; z dnia 13 czerwca 2008r., sygn. akt I OZ 410/08 - dostępne w internetowej bazie orzeczeń pod adresem: orzeczenia.nsa.gov.pl oraz postanowienie NSA z dnia 16 czerwca 2005r., sygn. akt II OZ 513/05 - nie publikowane). Oceny takiej sąd administracyjny dokonuje bowiem dopiero wydając wyrok w rozpatrywanej sprawie (art. 132 p.p.s.a.). W związku z tym nawet ogólnikowe powołanie się na skutki wymienione w art. 61 § 3 p.p.s.a. nie stanowi uprawdopodobnienia ich wystąpienia w stopniu uzasadniającym uwzględnienie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego rozstrzygnięcia.