Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2011r. na posiedzeniu niejawnym wniosku B. K.-W. i T. W. o wstrzymanie wykonania decyzji Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...]r. znak: [...] w sprawie ze skargi B. K.-W. i T. W. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...]r. znak [...] w przedmiocie przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności p o s t a n a w i a : odmówić wstrzymania wykonania decyzji Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...]r. znak: [...]. ar WSA/post.1 - sentencja postanowienia
W dniu 23 lutego 2011r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi wpłynęła, złożona za pośrednictwem organu, skarga B. K.-W. i T. W. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...]r. w przedmiocie przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności.
Wraz ze skargą organ złożył odpowiedź na skargę i akta administracyjne sprawy.
W dniu 16 marca 2011r. do Sądu wpłynęło pismo przewodnie organu, w którym wyjaśnia, iż przekazuje Sądowi złożone za pośrednictwem organu pismo pełnomocnika strony skarżącej zatytułowane "uzupełnienie skargi". W przedmiotowym piśmie z dnia 15 lutego 2011r. pełnomocnik wskazał na dodatkowe argumenty przemawiające za wyeliminowaniem z obrotu prawnego zaskarżonej decyzji, a jednocześnie wniósł o wstrzymanie wykonania decyzji Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...]r. znak: [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 61 §1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) powoływanej dalej jako "p.p.s.a.", wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. W myśl natomiast art. 61 §3 p.p.s.a., po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w §1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
Z powyższego wnika zatem, iż wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności ma charakter wyjątkowy i może nastąpić tylko na wniosek strony skarżącej, w którym uprawdopodobni istnienie przesłanek wymienionych w art. 61 § 3 powołanej ustawy. Katalog przesłanek warunkujących wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest zamknięty. Sąd uprawniony jest do uwzględnienia wniosku, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo:
1) wyrządzenia znacznej szkody lub
2) spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Istotne jest, iż inicjatywa do wykazania okoliczności potwierdzających istnienie przesłanek uzasadniających wstrzymanie wykonania decyzji przysługuje stronie skarżącej (por. postanowienie NSA z dnia 18 czerwca 2004 roku, sygn.akt FZ 138/04, niepubl.). Możliwość wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji na podstawie art. 61 § 3 ustawy p.p.s.a. nie oznacza bowiem, iż Sąd jest zobligowany w każdym przypadku - niezależnie od okoliczności sprawy - uwzględnić wniosek strony skarżącej. Również wniesienie skargi do sądu administracyjnego nie pociąga za sobą automatycznego skutku suspensywności i wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu zależy od oceny Sądu, czy istnieją przesłanki uzasadniające takie rozstrzygnięcie (por. T. Woś [w:] T. Woś, H. Knysiak - Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2005, s. 294 i n.).
Zaistnienie chociażby jednej z wymienionych w przepisie art. 61 § 3 p.p.s.a. przesłanek uzasadnia wstrzymanie aktu, jednakże to wnioskodawca zobowiązany jest do rzeczowego uzasadnienia swego wniosku poprzez poparcie go twierdzeniami, tezami oraz stosownymi dokumentami na okoliczność spełnienia tych ustawowych przesłanek udzielenia ochrony tymczasowej (postanowienie WSA W Gliwicach z dnia 4 maja 2010r., I SA/Gl 451/10,niepubl., dostępne w Systemie Informacji Prawnej LEX, Lex nr 653881).