Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Stępień po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2012r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M.G. na pismo Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...]r. w przedmiocie pozostawienia bez rozpoznania wniosku o wznowienie postępowania p o s t a n a w i a : odrzucić skargę. ar WSA/post.1 - sentencja postanowienia
W dniu 30 stycznia 2012r. M. G. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na pismo Prezydenta Miasta Ł. o pozostawieniu bez rozpoznania wniosku o wznowienie postępowania. Uzasadniając skargę strona wskazała, iż pozostawienie sprawy bez rozpoznania, pismem z dnia [...]r., jest bezprawne, stanowi nienotowane chamstwo. W ocenie strony żądanie usunięcia braków formalnych nie mieści się w żadnej kategorii praw uznanych przez cywilizowane Narody Zjednoczonej Europy. Nadto powoływanie się na art. 64 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego jest bezzasadne. Natomiast uchwała Składu Siedmiu Sędziów Sądu Najwyższego - Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 8 czerwca 2000r., sygn.akt III ZP 11/2000, nie sięga dalej, niż stan faktyczny powstały na gruncie spraw o uregulowanie własności nieruchomości po pradziadku J.G.
W odpowiedzi na skargę Prezydent Miasta stwierdził, iż skarga jest niezasadna, przy czym obecnie nie posiada akt sprawy, gdyż przekazane zostały do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. Postanowieniem z dnia [...]r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze uznało, iż organ I instancji pozostaje w bezczynności z uwagi na fakt braku formalnego, polegającego na niepoinformowaniu strony o pozostawieniu wniosku bez rozpoznania na skutek nieuzupełnienia braku formalnego wniosku o wznowienie postępowania we wskazanym przez organ terminie. Nadto Kolegium wyznaczyło czternastodniowy termin na załatwienie sprawy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu z przyczyn procesowych bez badania jej zarzutów merytorycznych, bowiem nie mieści się we właściwości rzeczowej sądu administracyjnego, określonej w art. 3 i 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. t.j. z 2012r., Nr 53, poz. 270), powoływanej dalej jako p.p.s.a.
Kognicja sądu ograniczona jest do oceny legalności kwestionowanego skargą aktu lub czynności organów administracji publicznej i obejmuje ocenę prawidłowości zastosowanych przepisów prawa i ich wykładni przez organy administracji. Sądy administracyjne nie mogą i nie zastępują organów, co oznacza, że obowiązkiem sądu jest jedynie zbadanie legalności działania organów administracji publicznej. Nie są one władne orzekać merytorycznie w danych sprawach, zatem nie mają uprawnienia by wydać orzeczenia przyznające stronie uprawnienie lub obciążające ją jakimś obowiązkiem opartym na obowiązujących przepisach prawa materialnego.
I jak wynika z przepisu art. 3 § 2 p.p.s.a., sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, która obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;