Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi w Wydziale II Agnieszka Grosińska po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata T.P. o przyznanie wynagrodzenia za pomoc prawną z urzędu w sprawie ze skargi M.G. na pismo Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...] w przedmiocie pozostawienia bez rozpoznania wniosku o wznowienie postępowania p o s t a n a w i a oddalić wniosek. AG
Postanowieniem z dnia 27 marca 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi odrzucił skargę M.G. na pismo Prezydenta Miasta Ł. w przedmiocie pozostawienia bez rozpoznania wniosku o wznowienie postępowania.
Postanowieniem z dnia 26 kwietnia 2012 r. skarżącemu zostało przyznane prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata. W dniu 8 maja 2012 r. Okręgowa Rada Adwokacka w Ł. wyznaczyła do zastępstwa z urzędu adw. T.P.. W dniu 22 maja 2012 r. do tut. Sądu wpłynęło "wypowiedzenie pełnomocnictwa" pełnomocnikowi wyznaczonemu z urzędu.
W dniu 4 czerwca 2012 r. adw. T.P., załączając stosowną opinię, poinformował, że po zapoznaniu się z aktami sprawy nie znajduje podstaw do sporządzenia skargi kasacyjnej. Jednocześnie adw. T.P. wystąpił o zasądzenie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu, które nie zostały opłacone w całości ani w części.
Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270) - dalej p.p.s.a., wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad prawnych określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrot niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Celem prawa pomocy jest zapewnienie realizacji konstytucyjnego prawa do sądu osobom, które ze względu na sytuację majątkową, a w szczególności brak odpowiednich środków finansowych, nie są w stanie ponieść, między innymi, kosztów wynagrodzenia profesjonalnego pełnomocnika.
Pełnomocnikowi, ustanowionemu na podstawie art. 244 p.p.s.a., należy się wynagrodzenie, w zakresie określonym w art. 250 p.p.s.a., jednakże podkreślenia wymaga, iż wynagrodzenie może być wypłacone wyłącznie za pomoc prawną, która została rzeczywiście udzielona.
Przechodząc na grunt rozpoznawanej sprawy należy zauważyć, iż adw. T.P. sporządzając opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej działał bez umocowania skarżącego, który poinformował Sąd o wypowiedzeniu pełnomocnictwa. Nawet jeśli oświadczenie o wypowiedzeniu pełnomocnictwa nie dotarło do adresata, to mógł on zapoznać się z jego treścią najpóźniej w dniu 28 maja 2012 r., gdyż znajduje się ono w aktach sądowych, które wnioskodawca w siedzibie Sądu w tym dniu przeglądał. W konsekwencji sporządzając opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, wnioskodawca winien mieć wiedzę, iż pełnomocnictwo zostało mu wypowiedziane. Tym samym opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej nie można uznać za czynność wykonaną w ramach pomocy udzielonej z urzędu skarżącemu.
Wobec powyższego na podstawie art. 250 oraz art. 258 § 2 pkt 8 p.p.s.a. orzeczono jak w postanowieniu.
AG