Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Stępień (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Rosińska Sędzia WSA Barbara Rymaszewska po rozpoznaniu w dniu 6 września 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku W. R. o wykładnię postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 6 lipca 2016 r., sygn.akt II SA/Łd 359/16 w sprawie ze skargi W. R. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 9 stycznia 2015 r. wydanym w sprawie o sygn. akt II SA/Łd 722/14 ze skargi W. R. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji p o s t a n a w i a: odmówić wykładni postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 6 lipca 2016 r., sygn.akt II SA/Łd 359/16. a.bł.
Postanowieniem z dnia 6 lipca 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, po rozpoznaniu sprawy ze skargi W. R. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 9 stycznia 2015 r. wydanym w sprawie o sygn. akt II SA/Łd 722/14 ze skargi W. R. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji, na podstawie art. 281 zdanie 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm. - dalej powoływanej jako: p.p.s.a.) odrzucił skargę.
W piśmie z dnia 3 sierpnia 2016 r. W. R. sformułował wniosek o wykładnię uzasadnienia ww. postanowienia stosownie do zapisów art. 158 w związku z art. 141 § 4 i art. 171 p.p.s.a. Skarżący wniósł o wyjaśnienie, dlaczego jako podstawę rozstrzygnięcia Sąd przyjął, iż wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego OZ w Łodzi z dnia 18 września 2001 r. w sprawie II SA/Łd 704/99 i wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 9 stycznia 2015 r., w sprawie II SA/Łd 722/14 zostały wprawdzie wydane po rozpoznaniu skargi wywiedzionej przez stronę, lecz nie dotyczą tej samej sprawy, gdyż rozstrzygały one o legalności różnych aktów administracyjnych. I dalej, dlaczego podstawą rozstrzygnięcia jest ustalenie, że skarżący wiedział wcześniej o istnieniu wyroku NSA OZ w Łodzi z dnia 18 września 2001 r., a nie fakt, że skarżący dowiedział się, iż Samorządowe Kolegium Odwoławcze powołało się na oceny prawne wynikające rzekomo z tegoż wyroku obowiązującego Kolegium, w aktualnie wydanej decyzji z dnia [...], co nastąpiło w niezgodzie prawnej z sentencją i treścią uzasadnienia tegoż wyroku, a WSA w Łodzi pominął w rozważaniach i rozstrzygnięciach swych dalszych orzeczeń prawomocność i ostateczność rozstrzygnięcia w przedmiocie sprawy zakończonej wyrokiem z dnia 18 września 2001r. Skarżący zapytuje, w jakim celu i na jakiej podstawie faktycznej i prawnej Sąd wyjaśnia, że jeżeli w przekonaniu skarżącego wyrok w sprawie o sygn.akt II SA/Łd 722/14 był wadliwy, to skarżący mógł skorzystać z możliwości wniesienia skargi kasacyjnej do NSA.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zgodnie z treścią art. 158 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016r., poz. 718 ze zm. - w skrócie: p.p.s.a.) sąd, który wydał wyrok, rozstrzyga postanowieniem wątpliwości co do jego treści, a postanowienie w tym przedmiocie sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym.
W orzecznictwie sądów administracyjnych, jak również doktrynie prawa sądowoadministracyjnego ugruntowane jest stanowisko, że konieczność dokonania wykładni konkretnego rozstrzygnięcia sądu zachodzi wówczas, gdy jego treść jest sformułowana w sposób niejasny, a więc taki, który może budzić wątpliwości co do samego rozstrzygnięcia, zakresu powagi rzeczy osądzonej, a także sposobu jego wykonania. Wykładnia orzeczenia powinna zmierzać do usunięcia wątpliwości dotyczących treści rozstrzygnięcia (jak i jego uzasadnienia), ale także skutków jakie orzeczenie to ma wywołać. Podkreślić należy, że wykładnia orzeczenia nie może prowadzić do nowego rozstrzygnięcia. Nie może także zmierzać do zmian merytorycznych polegających na reinterpretacji uzasadnienia, czy jego poszerzenia o inne elementy, istotne zdaniem wnioskodawcy. Wniosek o wykładnię nie może również zmierzać do wyjaśnienia zawartych w uzasadnieniu orzeczenia wyrażeń prawniczych i znaczenia słów, ani też do polemiki ze stanowiskiem sądu orzekającego w sprawie i wskazaniami co do dalszego postępowania (por. B.Dauter (w:) B.Dauter, B.Gruszczyński, A.Kabat, M.Niezgódka-Medek Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, wyd. V LEX 2013, a także postanowienia NSA: z dnia 5 grudnia 2012 r., sygn. akt I GSK 148/10; z dnia 21 maja 2010 r., sygn. akt II FZ 191/10; z dnia 23 czerwca 2008 r., sygn. akt I OZ 406/08 - orzeczenia dostępne w internetowej Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych pod adresem: http://orzeczenia.nsa.gov.pl).