W niniejszej sprawie skarżący wystąpił o wykładnię postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 6 lipca 2016 r., którym to Sąd po rozpoznaniu sprawy na rozprawie odrzucił skargę W. R. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 9 stycznia 2015 r. wydanym w sprawie o sygn. akt II SA/Łd 722/14. Jak wyjaśnił Sąd w argumentach uzasadnienia podstawą orzeczenia o odrzuceniu skargi było ustalenie, iż skarżący nie zachował terminu wynikającego z art. 277 p.p.s.a., nadto mimo przywołania przepisów art. 273 § 2 i § 3 p.p.s.a. skarżący nie podał ustawowych podstaw wznowienia postępowania sądowego. Lektura uzasadnienia przedmiotowego postanowienia jest jasna i nie budzi wątpliwości interpretacyjnych, tym samym nie zachodzi potrzeba wyjaśnienia wątpliwości strony co do treści uzasadnienia i tegoż orzeczenia. Składając wniosek o wykładnię przedmiotowego postanowienia skarżący w istocie polemizuje z oceną Sądu, próbuje zakwestionować ocenę Sądu wywiedzioną w argumentach uzasadnienia, co nie może być podstawą wykładni. Jeżeli bowiem skarżący nie zgadzał się ze stanowiskiem Sądu, wyczerpująco wywiedzionym w uzasadnieniu postanowienia z dnia 6 lipca 2016 r., to stosownie do pouczenia, które otrzymał z odpisem przedmiotowego postanowienia, mógł złożyć skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego, w terminie 30 dni od daty doręczenia orzeczenia z uzasadnieniem. Wnosząc o wykładnię postanowienia skarżący nie może oczekiwać, iż w ten sposób Sąd dokona weryfikacji poprawności swego stanowiska. Kwestionowane przez stronę uzasadnienie postanowienia z dnia 6 lipca 2016 r. zostało sformułowane w sposób jasny i nie budzący wątpliwości, Sąd przywołał okoliczności faktyczne i prawne, które były podstawą rozstrzygnięcia o odrzuceniu skargi. Na obecnym etapie nie pozostaje w kompetencji Sądu ponowna weryfikacja ich zasadności. Zdaniem sądu postanowienie z dnia 6 lipca 2016 r., sygn. akt II SA/Łd 359/16, nie może budzić wątpliwości określonych w art. 158 p.p.s.a. Jest kompletne, tj. zawiera rozstrzygnięcie oraz uzasadnienie. Zarówno treść orzeczenia jak i powołane motywy uzasadnienia oraz podstawa prawna są jednoznaczne i czytelne.
Z tych wszystkich względów stwierdzić należy, że istota wniosku skarżącego nie jest związana z wątpliwościami co do treści rozstrzygnięcia, lecz sprowadza się wyłącznie do polemiki, krytyki i kontestacji motywów rozstrzygnięcia sądu, co jest sprzeczne z istotą omawianej instytucji wykładni. Wykładnia orzeczenia, przewidziana w art. 158 p.p.s.a., służy wyłącznie rozstrzyganiu wątpliwości co do treści orzeczeń sądów administracyjnych, a nie udzielaniu odpowiedzi na postawione przez stronę skarżącą pytania.
W tym stanie rzeczy Sąd na podstawie art. 158 w związku z art. 166 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.
a.bł.