Dnia 8 lipca 2015 roku Starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi w Wydziale II - Leszek Foryś po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2015 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku A Sp. z o.o. w Ł. o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi A Sp. z o.o. w Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej postanawia odmówić skarżącej spółce przyznania prawa pomocy. lf
II SA/Łd 376/15
Uzasadnienie
A Sp. z o.o. w Ł. zwróciła się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi o zwolnienie jej od kosztów sądowych, w sprawie z jej skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej.
Jak wynika z oświadczenia złożonego na urzędowym formularzy, skarżąca spółka prowadzi działalność budowlaną, w szczególności w zakresie realizacji projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków. Wysokość kapitału zakładowego spółki to 50 000 zł, wartość jej środków trwałych wynosi 10 800 zł, a zysk za ostatni rok obrotowy wyniósł 47 800 zł. Spółka podała, że obecnie nie posiada środków umożliwiających dochodzenie praw przed sądem. Spółka posiada środki na zamkniętym rachunku powierniczym - w chwili obecnej są one zablokowane przez bank.
Z uwagi na fakt, że oświadczenie skarżącej spółki okazało się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych, zarządzeniem starszego referendarza sądowego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 11 czerwca 2015 r. skarżąca spółka została wezwana do złożenia:
1/ poświadczonych za zgodność z oryginałem odpisów zeznań podatkowych w podatku od osób prawnych za lata 2013 i 2014 lub stosownego zaświadczenia z urzędu skarbowego o wysokości osiąganych w tych latach dochodów (w sposób umożliwiający ustalenie wysokości przychodów i kosztów uzyskania przychodów),
2/ poświadczonych za zgodność z oryginałem odpisów deklaracji podatkowej VAT-7 za ostatnie 5 miesięcy,
3/ wyciągów i wykazów ze wszystkich rachunków bankowych posiadanych przez spółkę, obrazujących operacje dokonane w ich ramach w ciągu ostatnich trzech miesięcy oraz dokumentów dotyczących lokat i kont (obowiązek prowadzenia rachunku bankowego wynika bezpośrednio z ustawy - Prawo działalności gospodarczej (art.13 pkt. 1-3) oraz z obowiązku ewidencjonowania obrotów gospodarczych. Obowiązkowe jest nie tylko samo założenie konta firmowego, ale także prowadzenie za jego pośrednictwem rozliczeń podatkowych i składkowych; zaznaczono przy tym, że zamknięty rachunek powierniczy, założony w związku inwestycją budowlaną, nie służy do bieżącej działalności gospodarczej i nie może taki rachunek być jedynym rachunkiem bankowym spółki,
- w terminie 7 dni pod rygorem odmowy przyznania prawa pomocy.
Wezwanie doręczone zostało spółce w dniu 18 czerwca 2015 r. Do dnia dzisiejszego skarżąca nie złożyła wymaganych dokumentów i informacji.
Referendarz sądowy zważył, co następuje:
Prawo pomocy jest szczególną instytucją postępowania przed sądami administracyjnymi, która ma na celu zagwarantowanie konstytucyjnego prawa do sądu osobom, które nie są w stanie samodzielnie ponieść kosztów postępowania sądowego. Stanowi ono realizację uprawnień wynikających z art. 45 ust. 1 i art. 77 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz art. 6 Konwencji o ochronie prawa człowieka i podstawowych wolności, sporządzonej w Rzymie w dniu 4 listopada 1950 r. (Dz.U. z 1993 roku, Nr 61, poz. 284 ze zm.). Wskazać jednak należy, iż prawo dostępu do sądu nie ma charakteru absolutnego i może być przedmiotem uzasadnionych prawnie ograniczeń. W przypadku, gdy dostęp jednostki do sądu jest ograniczony, czy to przez działanie prawa, czy faktycznie, ograniczenie tego prawa nie będzie sprzeczne ze wskazanymi wyżej przepisami Konstytucji i Konwencji, gdy ograniczenie dostępu do sądu nie narusza samej istoty tego prawa i gdy zmierza do realizacji uzasadnionego prawnie celu oraz gdy zachowana została rozsądna relacja proporcjonalności pomiędzy stosowanymi środkami a celem, do realizacji którego stosowane środki zmierzały. Stąd ograniczona ilość funduszy publicznych dostępna na udzielanie pomocy prawnej sprawia, że koniecznością systemu wymiaru sprawiedliwości jest przyjęcie procedury selekcji, a sposób, w jaki ta procedura funkcjonuje w poszczególnych sprawach, winien być pozbawiony arbitralności lub dysproporcjonalności i nie powinien rzutować na istotę prawa dostępu do sądu (por. wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 16 lipca 2002 roku w sprawie P., C. i S. vs. Wielka Brytania nr 56547/00, dostępny w Systemie Informacji Prawnej LEX, Lex nr 75481).