Dnia 30 maja 2005 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Wiktor Jarzębowski, , , po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2005 na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. S., J. K. i I. K. na decyzję Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w P. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie przekazania nieruchomości do użytkowania p o s t a n a w i a odrzucić skargę.
W dniu [...] (data stempla pocztowego na kopercie) A. S., J. K. i I. K. wnieśli do tutejszego Sądu pismo wskazujące, w ocenie autorów pisma, na niezgodne z prawem postępowanie różnych organów administracji w sprawie związanej z nieruchomością położoną w P.. W piśmie uzupełniającym z dnia [...], nadesłanym na żądanie Sądu, J. K. występujący także w imieniu A. S. i I. K. wyjaśnił, że wniesione przez te trzy osoby pismo jest skargą na trzy decyzje administracyjne, w tym na decyzję Nr [...] z dnia [...] Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w P. (organ już nie istniejący) o przekazaniu w użytkowanie na czas nieokreślony Zarządowi Aptek Województwa [...] zabudowanej nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa, położonej w P. przy ul. A. Dopuszczalność zaskarżenia do sądu administracyjnego tej decyzji jest przedmiotem oceny Sądu w tej sprawie.
Postępowanie sądowe w sprawach z zakresu kontroli administracji publicznej regulowane jest obecnie przez przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270) zwanej dalej ustawą. Ustawa ta określa w art. 2, że do rozpoznawania spraw sądowoadministracyjnych powołane są sądy administracyjne, a w art. 3-5 określa właściwość rzeczową tych sądów. Stosownie do art. 3 § 2 pkt 1 ustawy kontrola sądowa działalności administracji publicznej obejmuje orzekanie m.in. w sprawach skarg na decyzje administracyjne. Stosownie do treści art. 52 § 1 oraz § 2 ustawy skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy, przewidziane w ustawie.
Zaskarżona do tutejszego Sądu decyzja PPRN w P. z dnia [...] jest decyzją wydaną przez organ I instancji. W swej treści zawiera pouczenie o możliwości i sposobie wniesienia odwołania do organu drugiej instancji - Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Ł..
Stosownie do powyższych przepisów postępowanie sądowoadministracyjne wywołane wniesieniem skargi na decyzję administracyjną przed wyczerpaniem środków zaskarżenia jest niedopuszczalne. Na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy sąd administracyjny odrzuca skargę jeżeli jej wniesienie jest niedopuszczalne.
Taka sytuacja zaistniała w niniejszej sprawie, bowiem skarga została wniesiona na decyzję organu I instancji.
Niezależnie od tego należy zwrócić uwagę na inny jeszcze aspekt sprawy. Kontrola sądowa decyzji administracyjnych w okresie powojennym wprowadzona została z ustawą z dnia 31 stycznia 1980 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym oraz o zmianie ustawy Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. Nr 4, poz. 8). Przepisy te już nie obowiązują, gdyż zostały zastąpione innymi. Jednakże nawet w chwili wprowadzenia w życie sądowej kontroli decyzji administracyjnych nie istniała możliwość skontrolowania przez sąd w/w decyzji z 1973 r., pomijając nawet fakt, że była to decyzja organu administracji pierwszej instancji. Zgodnie bowiem z art. 14 powyższej ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. przepisy k.p.a. o zaskarżaniu do sądu decyzji administracyjnych z powodu ich niezgodności z prawem stosowało się do decyzji wydanych w sprawach, w których postępowanie zostało wszczęte po wejściu w życie tej ustawy. Przepisem tym ustawodawca ograniczył możliwość zaskarżania do sądu administracyjnego aktów administracyjnych. Bez tego rozwiązania możliwe byłoby ówcześnie zaskarżenie decyzji w sprawach wszczętych przed wejściem w życie ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r., a nawet wydanych przed tą datą, oczywiście pod warunkiem, że przedmiotem zaskarżenia byłaby decyzja organu odwoławczego, a skarżący wniósłby skargę w ustawowym terminie. Zawarcie przepisu podobnie brzmiącego, mającego charakter przejściowy, w obecnie obowiązującej ustawie o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oczywiście nie było konieczne, gdyż nie występował okres przejściowy między brakiem możliwości i możliwością zaskarżania decyzji do sądu administracyjnego. Obecnie brak możliwości zaskarżenia decyzji (nawet organu odwoławczego) wydanych przed wejściem w życie obowiązującej ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, w zasadzie będzie wynikał z niezachowania ustawowego terminu do wniesienia skargi.
Z uwagi na powyższe należało skargę odrzucić na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 cyt. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270).