Dnia 23 sierpnia 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka po rozpoznaniu w dniu 23 sierpnia 2013 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku A Spółki z o.o. w Ł. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi A Spółki z o.o. w Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej p o s t a n a w i a: wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji. a.bł.
A Spółka z o.o. w Ł. zaskarżyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...], nr [...], którą utrzymano w mocy decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...], nr [...], którą ustalono w stosunku do skarżącej Spółki opłatę adiacencką z tytułu wzrostu wartości nieruchomości położonej w Ł., przy ul. A 66 i ul. B (brak numeru), w obrębie [...], oznaczonej jako działki od nr 474/12 do nr 474/22 (przed podziałem), spowodowanego jej podziałem na działki od nr 474/50 do nr 474/71.
W treści skargi strona skarżąca zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, wskazując, że ów wniosek jest uzasadniony niebezpieczeństwem wyrządzenia znacznej szkody Spółce, która jest w trudniej sytuacji finansowej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 roku, poz. 270 ze zm.), powoływanej dalej jako p.p.s.a. sąd może na wniosek skarżącego wstrzymać wykonanie zaskarżonego aktu lub czynności, jeśli w wyniku ich wykonania zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Oznacza to, że chodzi o taką szkodę (majątkową, a także niemajątkową), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego.
Sąd wydając orzeczenie w omawianym przedmiocie powinien swoje rozstrzygnięcie oprzeć zarówno o ocenę wniosku skarżącego, jak i materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy, w aspekcie wystąpienia bądź też niewystąpienia przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu, to jest niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Orzecznictwo sądów administracyjnych podkreśla, iż przedmiotem wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności mogą być jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Wykonaniu mogą podlegać jedynie akty administracyjne, z którymi wiąże się dla strony obowiązek określonego działania, zaniechania lub nakaz znoszenia zachowania innych podmiotów (zob. Z. Kmieciak, glosa do postanowienia NSA z dnia 23 stycznia 1997 roku, w sprawie o sygn. akt SA/Rz 1382/96, OSP 1998/3/54 oraz postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 26 lipca 2005 roku, w sprawie o sygn. akt II SA/Gd 396/05, Lex nr 220325).
W przedmiotowej sprawie nie ulega wątpliwości, iż zaskarżony akt prawny jakim jest decyzja ustalająca opłatę adiacencką z tytułu wzrostu wartości nieruchomości podlega wykonaniu i możliwym jest orzeczenie w stosunku do niego wstrzymania wykonania.
W ocenie Sądu, w niniejszej sprawie zachodzą okoliczności, które przemawiają za uwzględnieniem wniosku, gdyż wykonanie nałożonego obowiązku spowoduje skutek w postaci uiszczenia ustalonej opłaty adiacenckiej w wysokości 33 750 złotych.
Jakkolwiek wniosek strony skarżącej o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie jest szeroko uzasadniony, to w tymże wniosku Spółka wskazała jednak na okoliczność, iż wykonanie zaskarżonej decyzji będzie wiązało się z poniesieniem kosztów finansowych, przekraczających jej aktualne możliwości finansowe. Nie bez znaczenia jest także to, iż trudna sytuacja materialna skarżącej Spółki została odzwierciedlona w złożonym do Sądu wniosku o przyznanie prawa pomocy, w efekcie którego, postanowieniem referendarza sądowego dnia [...] przyznano Spółce prawo pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych. Powyższe, zdaniem Sądu pozwala na stwierdzenie, że wykonanie przedmiotowej decyzji przed rozpoznaniem skargi może narazić skarżącą Spółkę na powstanie znacznej szkody.
Ponadto, należy mieć także na względzie, że zaskarżona decyzja dotyczy sprawy mieszczącej się w katalogu spraw wymienionych w art. 9 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. - Dz. U. z 2010 r. nr 102, poz. 651 ze zm.). Oznacza to, iż obowiązkiem organu, który wydał decyzję było wstrzymanie jej wykonania z urzędu w drodze postanowienia wobec wniesienia skargi do sądu administracyjnego. Tymczasem, jak wynika z akt sprawy postanowienie takie nie zostało jednak przez organ wydane.
Mając powyższe na względzie Sąd, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a. orzekł jak w postanowieniu.
a.bł.