Dnia 12 października 2021 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca: Sędzia WSA Agnieszka Grosińska-Grzymkowska po rozpoznaniu w dniu 12 października 2021 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku D.W. i I. W. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi D.W. i I.W. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. dc
D. W. i I. W. zaskarżyły do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi decyzję Wojewody [...] z [...] r., nr [...], w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę, zarzucając zaskarżonej decyzji naruszenie przepisów prawa materialnego: art. 33 ust. 2 pkt 3 i art. 35 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlanego, jak również art. 64 § 2 k.p.a. przez ich niewłaściwe zastosowanie lub niezastosowanie. W związku z tym skarżące wniosło o uchylenie zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji organu I instancji. Jednocześnie skarżące wniosły o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji do czasu rozpoznania skargi.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda [...] podtrzymał stanowisko wyrażone w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji i w związku z tym wniósł o oddalenie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.) - w skrócie: "p.p.s.a." - wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. W razie wniesienia skargi na decyzję lub postanowienie - organ, który wydał decyzję lub postanowienie, może wstrzymać, z urzędu lub na wniosek skarżącego, ich wykonanie w całości lub w części, chyba że zachodzą przesłanki, od których w postępowaniu administracyjnym uzależnione jest nadanie decyzji lub postanowieniu rygoru natychmiastowej wykonalności albo, gdy ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania (art. 61 § 2 pkt 1 p.p.s.a.). Natomiast po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (art. 61 § 3 p.p.s.a.). Postanowienie, o którym wyżej mowa sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym (art. 61 § 5 p.p.s.a.).
Warunkiem wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest wykazanie we wniosku okoliczności wskazanych w art. 61 § 3 p.p.s.a. - wystąpienia niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków, które mogą zaistnieć w wyniku wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Sąd podejmuje decyzję o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu lub czynności na podstawie okoliczności wskazanych przez stronę skarżącą, ale także uwzględnia inne okoliczności, które mają znaczenie dla rozpoznania wniosku. Przesłanki wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu winny być bowiem oceniane indywidualnie w każdej sprawie.
W orzecznictwie sądów administracyjnych ugruntowany jest pogląd, iż uprawdopodobnienie okoliczności przemawiających za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji spoczywa na wnioskodawcy. Jest to bowiem związane z tym, że w art. 61 § 3 p.p.s.a. użyte zostały przez ustawodawcę nieostre pojęcia - "znaczna szkoda lub trudne do odwrócenia skutki", a zatem każdorazowo wymagają konkretyzacji w świetle stanu faktycznego i prawnego danej sprawy. Samo żądanie wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub powołanie się przez wnioskodawcę na ustawowe przesłanki bez wskazania, na czym one polegają w realiach konkretnej sprawy, w żaden sposób nie uzasadnia uczynienia zadość temu żądaniu. Innymi słowy dokonywana przez sąd ocena wystąpienia w określonym przypadku przesłanek, o których mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a. jest możliwa i w dużym stopniu zależy od argumentacji przedstawionej we wniosku, która powinna być spójna i odnosząca się do konkretnej sytuacji wnioskodawcy. Zatem w celu wykazania, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenie skutków wnioskodawca ma obowiązek wykazać istnienie konkretnych okoliczności pozwalających stwierdzić, że wstrzymanie aktu lub czynności jest zasadne. Ogólnikowe twierdzenia wyrażane przez wnioskodawcę, pozbawione szerszego uzasadnienia, nie mogą stanowić podstawy do orzeczenia przez sąd o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu.