Dnia 8 września 2009 roku Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi - Wydział II - Leszek Foryś po rozpoznaniu w dniu 8 września 2009 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku A w M. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi A w M. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie trwałego zarządu nieruchomości postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy. LF
II SA/Łd 605/09
Uzasadnienie
A w M. zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi o zwolnienie go od kosztów sądowych, w sprawie ze skargi A na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] w przedmiocie trwałego zarządu nieruchomości.
Ze złożonego oświadczenia o majątku i dochodach wynika, że A w M. jest jednostką budżetową, nadzorowaną obecnie przez samorząd województwa [...], prowadzącą działalność mającą na celu ochronę przyrody, walorów krajobrazowych, wartości historycznych i kulturowych, jak również działalność edukacyjną. Wysokość kapitału zakładowego jednostki określono na 1168,60 zł, a wartość środków trwałych na 400 063,83 zł. Podano także, że według bilansu za ostatni rok obrotowy jednostka osiągnęła ujemny wynik w kwocie 864 930,20 zł. Stan konta bankowego jednostki wynosił zaś 1168,60 zł.
W uzasadnieniu wniosku podano, że wszelkie wydatki środków finansowych zaplanowane są wcześniej - w roku poprzedzającym rok budżetowy. W czasie, gdy konstruowany był plan wydatków na 2009 r., nikt nie był w stanie przewidzieć, że zajdzie potrzeba poniesienia kosztów sądowych. Dyrektor A, decydując się na uiszczenie wpisu sądowego w wysokości 200 zł, naraziłby się na odpowiedzialność za naruszenie dyscypliny budżetowej, bez względu na fakt, że wniesienie skargi na decyzję Wojewody [...] było realizacją zasady należytej staranności w pełnieniu przez A w M. trwałego zarządu nad nieruchomością.
Referendarz sądowy zważył, co następuje:
Stosownie do art. 246 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej p.p.s.a., osobie prawnej, a także innej jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej Sąd może przyznać prawo pomocy w zakresie częściowym, jeżeli ta wykaże, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania. Ciężar dowodu powyższych okoliczności spoczywa na stronie, która ubiega się o przyznanie prawa pomocy. Świadczy o tym użycie w przepisie art. 246 § 2 pkt 2 p.p.s.a. zwrotu "gdy wykaże". Do Sądu kierującego się wskazaniami logicznego rozumowania, doświadczeniem życiowym i dostępną wiedzą należy natomiast ocena, czy takie okoliczności zachodzą. Należy przy tym podkreślić, że cytowany przepis stanowi odstępstwo od zasady ustanowionej w art. 199 p.p.s.a., zgodnie z którym strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie. Przytoczone we wniosku okoliczności, jak również przedstawione dokumenty, powinny zatem uzasadniać wyjątkowe traktowanie, o jakim mowa w powołanym wyżej przepisie. Dodatkowo należy podkreślić, iż przyznanie prawa pomocy osobom prawnym i innym jednostkom organizacyjnym, przy spełnieniu przesłanek przewidzianych w przepisie art. 246 § 2 pkt 2 p.p.s.a., nie ma charakteru obowiązkowego. W konsekwencji nawet w sytuacji, gdy z oświadczenia o majątku i dochodach wynikać będzie brak środków do partycypacji w kosztach postępowania, uprawnione jest oddalenie wniosku strony, jeśli nie stanie to na przeszkodzie realizacji prawa do sądu.