Dnia 7 sierpnia 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska po rozpoznaniu w dniu 7 sierpnia 2018 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku H. E. o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia w sprawie ze skargi H. E. na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] roku, nr [...], znak: [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia do wykonania obowiązku udostępnienia nieruchomości celem wykonania robót budowlanych p o s t a n a w i a: odmówić wstrzymania wykonanie zaskarżonego postanowienia. A.B.
H. E. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] roku, nr [...], znak: [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia do wykonania obowiązku udostępnienia nieruchomości celem wykonania robót budowlanych.
Pismem z dnia 22 czerwca 2018 roku skarżący złożył wniosek o wtrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia, nie uzasadniając powyższego wniosku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 - § 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) - przywoływanej dalej w tekście jako "p.p.s.a.", po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Odmowa wstrzymania wykonania aktu lub czynności przez organ nie pozbawia skarżącego złożenia wniosku do sądu. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy. Postanowienia w sprawie wstrzymania aktu lub czynności wydane, na podstawie § 2 i 3, sąd może zmienić lub uchylić w każdym czasie w razie zmiany okoliczności. Postanowienia, o których mowa w § 3 i 4, sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym. Wstrzymanie wykonania aktu lub czynności traci moc z dniem: pkt 1 - wydania przez sąd orzeczenia uwzględniającego skargę; pkt 2 - uprawomocnienia się orzeczenia oddalającego skargę.
W orzecznictwie sądów administracyjnych ugruntowało się stanowisko, które tutejszy Sąd w pełni podziela, że obowiązek przedstawienia okoliczności, które pozwolą sądowi na dokonanie oceny, czy spełnione są przesłanki uzasadniające wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, spoczywa wyłącznie na wnioskodawcy. Domagając się wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji lub postanowienia, skarżący musi wykazać, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia tym aktem znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Niezbędne jest wskazanie na konkretne okoliczności pozwalające ocenić, czy wstrzymanie zaskarżonego aktu lub czynności jest zasadne. Podkreślenia wymaga, że wniosek powinien zawierać spójną argumentację, popartą faktami oraz ewentualnie odnoszącymi się do nich dowodami, które uzasadniają wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu. Brak przy tym podstaw, aby żądać od sądu poszukiwania argumentów przemawiających za wstrzymaniem wykonania aktu za samą stronę (vide: postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia: 15 stycznia 2015 r. sygn. akt I OZ 1236/14 - Lex nr 1624317, 10 listopada 2015 r. sygn. akt I OZ 1457/15 - Lex nr 1990074, 9 maja 2014 r. sygn. akt I OZ 359/14 - Lex nr 1467283).
Przechodząc na grunt rozpoznawanej sprawy Sąd uznał, że wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia nie zasługuje na uwzględnienie.