Dnia 21 kwietnia 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Joanna Sekunda - Lenczewska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Renata Kubot - Szustowska Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2016 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku W. R. z dnia 31 marca 2016r. o wykładnię wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 9 stycznia 2015 roku, sygn. akt II SA/Łd 722/14 w sprawie ze skargi W. R. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: odmówić wykładni wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 9 stycznia 2015 roku, sygn. akt II SA/Łd 722/14. a.bł.
Wyrokiem z dnia 9 stycznia 2015r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, oddalił skargę W. R. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...], w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji.
Wnioskiem z dnia 31 marca 2016r. W. R. złożył wniosek wykładnię uzasadnienia ww. wyroku poprzez wyjaśnienie jaką wiedzę miał WSA w sprawie "wytycznych Sądu sformułowanych w wyroku II SA/Łd 704/99". Skarżący stwierdził, że na ww. wytyczne powołano się na stronie trzeciej uzasadnienia wyroku z dnia 9 stycznia 2015r., sygn. akt II SA/Łd 722/14. W związku z tym skarżący wniósł o wyjaśnienie, jakie wytyczne sformułowano w wyroku II SA/Łd 704/99.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zgodnie z treścią art. 158 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012r., poz. 270 ze zm.) - w skrócie: "p.p.s.a." - sąd, który wydał wyrok, rozstrzyga postanowieniem wątpliwości co do jego treści, a postanowienie w tym przedmiocie sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym.
W orzecznictwie sądów administracyjnych, jak również doktrynie prawa sądowoadministracyjnego ugruntowane jest stanowisko, że konieczność dokonania wykładni konkretnego rozstrzygnięcia sądu zachodzi wówczas, gdy jego treść jest sformułowana w sposób niejasny, a więc taki, który może budzić wątpliwości co do samego rozstrzygnięcia, zakresu powagi rzeczy osądzonej, a także sposobu jego wykonania. Wykładnia orzeczenia powinna zmierzać do usunięcia wątpliwości dotyczących treści rozstrzygnięcia (jak i jego uzasadnienia), ale także skutków jakie orzeczenie to ma wywołać. Podkreślić należy, że wykładnia orzeczenia nie może prowadzić do nowego rozstrzygnięcia. Nie może także zmierzać do zmian merytorycznych polegających na reinterpretacji uzasadnienia, czy jego poszerzenia o inne elementy, istotne zdaniem wnioskodawcy. Wniosek o wykładnię nie może również zmierzać do wyjaśnienia zawartych w uzasadnieniu orzeczenia wyrażeń prawniczych i znaczenia słów, ani też do polemiki ze stanowiskiem sądu orzekającego w sprawie i wskazaniami co do dalszego postępowania (por. B.Dauter (w:) B.Dauter, B.Gruszczyński, A.Kabat, M.Niezgódka-Medek Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, wyd. V LEX 2013, a także postanowienia NSA: z dnia 5 grudnia 2012r., sygn. akt I GSK 148/10; z dnia 21 maja 2010r., sygn. akt II FZ 191/10; z dnia 23 czerwca 2008r., sygn. akt I OZ 406/08 - orzeczenia dostępne w internetowej Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych pod adresem: http://orzeczenia.nsa.gov.pl).
W pierwszej kolejności należy podkreślić, że rozpoznawany wniosek z dnia 31 marca 2016r. o wykładnię wyroku z dnia 9 stycznia 2015r., sygn. akt II SA/Łd 722/14, nie jest pierwszym wnioskiem skarżącego, złożonym w niniejszej sprawie. W poprzednim wniosku z dnia 4 lutego 2015r., uzupełnionym pismem z dnia 10 lutego 2015r., skarżący domagał się wykładni ww. wyroku poprzez wyjaśnienie innych wątpliwości, niż stanowiące podstawę aktualnego wniosku. W prawomocnym postanowieniu z dnia 3 lipca 2015r., odmawiającym wykładni, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi stwierdził, że: "Sentencja wyroku z dnia 9 stycznia 2015 r. jak i jego uzasadnienie nie nasuwają żadnych wątpliwości, rozstrzygnięcie jest bowiem jednoznaczne - oddala skargę, także treść uzasadnienia nie nasuwa żadnych wątpliwości. Podobnie, takich wątpliwości nie budzi opisany w sentencji przedmiot kontroli sądowoadministracyjnej, gdyż wskazany jest organ, który wydał zaskarżony akt z zakresu administracji publicznej, podana jest data jego wydania i indywidualizujący ten akt numer, nadany mu przez organ go wydający.".