Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska po rozpoznaniu w dniu 17 września 2014r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. R. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy wyjaśnienia treści ostatecznego postanowienia odmawiającego wszczęcia postępowania dotyczącego stwierdzenia nieważności decyzji p o s t a n a w i a: odrzucić skargę. a.bł.
W dniu 14 lipca 2014 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi wpłynęła, złożona za pośrednictwem organu, skarga W. R. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy wyjaśnienia treści ostatecznego postanowienia odmawiającego wszczęcia postępowania dotyczącego stwierdzenia nieważności decyzji.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. wniosło o odrzucenie skargi jako niedopuszczalnej na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w związku z art. 52 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Badanie merytorycznej zasadności skargi poprzedza każdorazowo analiza jej dopuszczalności. Innymi słowy, sąd zobowiązany jest do zbadania, czy w danej sprawie nie zachodzą podstawy do odrzucenia skargi, wymienione w art. 58 § 1 pkt 1-6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012r., poz. 270 ze zm. - w dalszej części przywoływana jako: p.p.s.a.). Jedną z podstaw do odrzucenia skargi jest jej niedopuszczalność, z którą mamy do czynienia w niniejszej sprawie (art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a.).
I tak, stosownie do przepisu art. 52 § 1 p.p.s.a., skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka.
Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy. Istotne jest, iż samo wniesienia środka zaskarżenia nie jest równoznaczne ze spełnieniem warunku, o którym mowa w art. 52 § 1 p.p.s.a. O spełnieniu tego warunku można mówić dopiero po rozpoznaniu wniesionego środka zaskarżenia przez właściwy organ administracji publicznej (postanowienie WSA w Warszawie z dnia 9 marca 2004r., sygn.akt I SA 2813/03 - dostępny http://orzeczenia.nsa.gov.pl).
Mając powyższe na uwadze istotne jest, iż jak wynika z lektury zaskarżonego postanowienia Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] jest to rozstrzygnięcie, od którego stronie przysługuje prawo złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy. Co ważne stosowne pouczenie zamieścił organ w treści tegoż aktu. Jednakże jak wynika z akt sprawy skarżący nie wystąpił z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł., natomiast od razu złożył skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego. Strona skarżąca nie wyczerpała tym samym wszystkich środków zaskarżenia, które przysługiwały jej w postępowaniu administracyjnym, a których wyczerpanie warunkuje skuteczność wniesienia skargi do sądu administracyjnego.
Wobec powyższego złożenie skargi do sądu było przedwczesne i nie może skutkować rozpatrzeniem sprawy w postępowaniu sądowym. W tej sytuacji sąd uprawniony jest na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w związku z art. 52 § 1 p.p.s.a. orzec jak w sentencji.
a.bł.