Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska po rozpoznaniu w dniu 28 października 2014r. na posiedzeniu niejawnym wniosku W. R. o wykładnię postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 17 września 2014 r. odrzucającego skargę w sprawie ze skargi W. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie opłaty za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości p o s t a n a w i a: oddalić wniosek. a.bł.
Postanowieniem z dnia 17 września 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi odrzucił skargę W. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie opłaty za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości. Sąd wskazał w uzasadnieniu opisanego postanowienia, iż wyrokiem z dnia 3 marca 2005 r., w sprawie o sygn.akt II SA/Łd 194/04, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę W. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie opłaty za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości. Przywołane orzeczenie jest prawomocne. Sąd stwierdził, iż pomiędzy przywołaną sprawą - zakończoną wyrokiem z dnia 3 marca 2005 r. i aktualnie analizowaną zachodzi zarówno tożsamość podmiotowa, jak i tożsamość przedmiotowa. Oznacza to, iż sprawa objęta skargą pomiędzy tymi samymi stronami została już prawomocnie osądzona i wobec powyższego sąd orzekł o odrzuceniu skargi na podstawie art. 58 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - w dalszej części przywoływana jako: p.p.s.a.).
W dniu 26 września 2014 r. skarżący wniósł o wykładnię powyższego postanowienia z dnia 17 września 2014 r. Argumentując, iż skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] Nr [...] złożył w dniu 27 lutego 2004 r. i w późniejszym okresie innej skargi nie składał. Dodał, iż opisana skarga została rozpatrzona wyrokiem tutejszego sądu z dnia 3 marca 2005 r., sygn.akt II SA/Łd 194/04. Zdaniem skarżącego Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. nie dokonało jakiegokolwiek porównania żądań składanych obecnie z rozstrzygnięciem podjętym przez sąd w dniu 3 marca 2005 r. W ocenie strony Kolegium winno mieć na uwadze uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 grudnia 2009 r., sygn.akt I OPS 6/09 i rozpoznać żądanie skarżącego co do istoty stosując art. 158 § 1 w związku z art. 156 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r., poz. 267 - w dalszej części uzasadnienia przywoływana jako: k.p.a.). Dodał, iż stanowisko wywiedzione w przywołanej uchwale wiąże pośrednio wszystkie składy orzekające sądów administracyjnych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią przepisu art. 158 ustawy Prawo postępowaniu przed sądami administracyjnymi sąd, który wydał wyrok, rozstrzyga postanowieniem wątpliwości co do jego treści. Postanowienie w tym przedmiocie sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym. Z kolei stosownie do art. 166 p.p.s.a. do postanowień stosuje się odpowiednio przepisy o wyrokach jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.
Podkreślić należy, iż konieczność dokonania wykładni postanowienia zachodzi jedynie wówczas, gdy jego treść jest sformułowana w sposób niejasny, który może budzić wątpliwości co do samego rozstrzygnięcia jak i jego uzasadnienia. Wniosek o dokonanie wykładni nie może natomiast zmierzać do nowej oceny sprawy pod względem prawnym i faktycznym, a w konsekwencji do zmiany merytorycznej samego rozstrzygnięcia oraz jego motywów. Wniosek o wykładnię nie może również zmierzać do polemiki ze stanowiskiem sądu orzekającego w sprawie i wskazaniami co do dalszego postępowania (por. postanowienie NSA z dnia 13 marca 2012 r., sygn. akt II GSK 1121/11 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl). Przedmiotem wykładni w zakresie uzasadnienia orzeczenia mogą być jedynie rzeczywiste wątpliwości co do istoty rozważań. Jednocześnie wyjaśnienie wątpliwości nie może zmierzać do zmian merytorycznych, polegających na ponownej interpretacji uzasadnienia wyroku czy jego poszerzeniu o inne, istotne zdaniem wnioskodawcy, elementy (por. postanowienia NSA z dnia 4 lutego 2005 r., sygn.akt OZ 1312/04 oraz z dnia 5 kwietnia 2005 r., sygn.akt OZ 1226/04 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl).