Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody [...] w przedmiocie zwrotu części wywłaszczonej nieruchomości
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Rymaszewska po rozpoznaniu w dniu 5 października 2005 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. R. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zwrotu części wywłaszczonej nieruchomości p o s t a n a w i a: odrzucić skargę

Inne orzeczenia o symbolu:
6182 Zwrot wywłaszczonej nieruchomości i rozliczenia z tym związane
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda
Uzasadnienie strona 1/2

W dniu 29 lipca 2005 r. Starosta [...] wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] Nr [...] uchylającą decyzję Starosty [...] z dnia [...], wykonującego zadania z zakresu administracji rządowej, w całości i przekazującą sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji. Decyzja Starosty [...], którą orzekł on o zwrocie na rzecz F. G. i J.G. części nieruchomości położonej w R. przy ul. A i B, zobowiązywała współwłaścicieli powyższej nieruchomości do zwrotu na rzecz Gminy Miasta R. zwaloryzowanego odszkodowania w kwocie 7.923,10 złotych. Zaskarżyli ją zobowiązani do zapłaty.

W odpowiedzi na skargę Wojewoda [...] wniósł o jej odrzucenie wskazując, że w utrwalonym orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego dominuje pogląd, że organ, który wydał decyzję w I instancji nie jest uprawniony do wniesienia skargi na decyzję organu odwoławczego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Podstawową kwestią, jaką należy rozstrzygnąć w niniejszej sprawie jest zbadanie uprawnienia Starosty [...] do wniesienia skargi do sądu administracyjnego. Rozstrzygnięcie tego zagadnienia ma znaczenie o tyle, że tylko przyznanie takiej legitymacji Staroście umożliwia Sądowi merytoryczne zbadanie sprawy. Jest to również najdalej idący wniosek organu administracji -jak wskazano wyżej Wojewoda [...] wniósł o odrzucenie skargi.

Skład orzekający w niniejszej sprawie przychyla się do poglądu wyrażonego w postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu z dnia 15 października 1990 r. sygn. akt SA/Wr 990/90 (ONSA z 1990 r.,

Nr 4, poz. 7). Zgodnie z przedstawionym tam poglądem, stroną w postępowaniu administracyjnym nie może być organ powołany z mocy prawa do wydawania decyzji administracyjnej w sprawie objętej postępowaniem. Organ ma obowiązek wydania decyzji zgodnej z prawem niezależnie od tego, czy pozostaje ze stroną w stosunkach uzależnionych od treści decyzji. W roli tego organu nie miejsca na jego własny interes prawny lub obowiązek, także wówczas, gdy w rzeczywistości decyzja dotyka jego praw lub obowiązków. Taka pozycja organu zapobiega równoczesnemu występowaniu w charakterze strony kierującej się własnym interesem i zabiegającej o uzyskanie korzystnej dla siebie decyzji.

Należy zauważyć, że odmienne stanowisko prowadziłoby do powstania paradoksalnych konsekwencji proceduralnych. Straciłyby znaczenie przepisy różnicujące wszczęcie postępowania na wniosek i z urzędu. Jako skrajny przykład należy założyć powstanie sytuacji, w której organ I instancji, po wydaniu rozstrzygnięcia w sprawie i późniejszym stwierdzeniu, że rozstrzygnięcie narusza jego prawny interes w sprawie, wnosi odwołanie od tegoż rozstrzygnięcia. Sytuacja taka w sposób oczywisty naruszałaby zasadę pogłębiania zaufania obywateli do organów Państwa i jako taka jest niedopuszczalna.

W wyroku z dnia 16 lutego 2005 r. sygn. akt OSK 1017/04 Naczelny Sąd Administracyjny wyraził pogląd, zgodnie z którym rola jednostki samorządu terytorialnego w postępowaniu administracyjnym jest wyznaczana przepisami prawa pozytywnego. Może być ona jako osoba prawna stroną tego postępowania i wówczas organy ją reprezentujące będą broniły jej interesu prawnego, korzystając z gwarancji procesowych jakie przepisy k.p.a. przyznają stronom postępowania administracyjnego. Przepisy ustawy mogą jednak organowi jednostki samorządu terytorialnego powierzyć rolę organu administracji publicznej, o którym mowa w art. 5 § 2 pkt 3 k.p.a. W takiej sytuacji zadaniem organu będzie "obrona" interesów jednostki samorządu terytorialnego, ale w formach przewidzianych dla organu prowadzącego postępowania administracyjne. Innymi słowy powierzenie organowi jednostki samorządu terytorialnego właściwości do orzekania w sprawie indywidualnej w formie decyzji administracyjnej wyłącza możliwość dochodzenia przez tę jednostkę jej interesu prawnego w trybie postępowania administracyjnego, a więc również sądowoadministracyjnego. Nie ma tu znaczenia, czy powierzenie właściwości do orzekania nastąpiło na mocy ustawy czy porozumienia.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6182 Zwrot wywłaszczonej nieruchomości i rozliczenia z tym związane
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda