Dnia 26 listopada 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Stępień po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku P. N. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi P. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej postanawia: wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji. a.bł.
P. N. zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej, wnosząc o jej uchylenie, zasądzenie kosztów postępowania i wstrzymanie wykonania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 61 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - przywoływanej dalej w tekście jako "p.p.s.a.", wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu administracyjnego. Sąd może jednak na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania tego aktu, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Odmowa wstrzymania wykonania aktu lub czynności przez organ nie pozbawia skarżącego złożenia wniosku do sądu. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy. Postanowienie sądu dotyczące wstrzymania wykonania decyzji w razie zmiany okoliczności może być stosownie do treści art. 61 § 4 tej ustawy w każdym czasie zmienione lub uchylone przez sąd rozpoznający sprawę. Z kolei, w myśl art. 61 § 6 p.p.s.a. wstrzymanie wykonania aktu lub czynności traci moc z dniem: pkt 1 - wydania przez sąd orzeczenia uwzględniającego skargę; pkt 2 - uprawomocnienia się orzeczenia oddalającego skargę.
W pierwszej kolejności podnieść trzeba, że podstawę materialnoprawną zaskarżonej decyzji stanowi przepis art. 98a ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (j.t. Dz.U. z 2014 r., poz. 518) - dalej w skrócie "u.g.n.", zamieszczony w dziale III ustawy.
W myśl art. 9 u.g.n. w sprawach, o których mowa w przepisach działu III, z wyłączeniem art. 97 ust. 3 pkt 1, art. 122, art. 124 ust. 1a, art. 124b ust. 1, art. 126 i art. 132 ust. 1a, wykonanie decyzji następuje po upływie 14 dni od dnia, w którym upłynął bezskutecznie trzydziestodniowy termin do wniesienia skargi na decyzję do sądu administracyjnego. W przypadku wniesienia skargi do sądu administracyjnego w tych sprawach organ, który wydał decyzję, wstrzymuje z urzędu jej wykonanie, w drodze postanowienia, na które nie przysługuje zażalenie.
W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego przyjmuje się, że w sytuacji, gdy organ administracyjny nie wykonał obowiązku nałożonego przez art. 9 u.g.n., to niezależnie od argumentacji powołanej we wniosku o wstrzymanie, czy też jej braku lub lakonicznych stwierdzeniach we wniosku, uzasadnione jest wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji przez sąd pierwszej instancji (vide: postanowienia z dnia: 14 listopada 2013 r. sygn. akt I OZ 1041/13 - Lex nr 1436996, 29 września 2010 r. sygn. akt I OZ 717/10 - Lex nr 741971, 8 października 2008 r. sygn. akt I OZ 770/08 - Lex nr 1130771).
W rozpoznawanej sprawie bezspornym jest, że organ nie wykonał obowiązku wynikającego z art. 9 u.g.n.
W tym stanie rzeczy sąd orzekł jak w sentencji postanowienia na podstawie art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a.
a.bł.