Dnia 25 marca 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska po rozpoznaniu w dniu 25 marca 2015 roku na posiedzeniu niejawnym skargi kasacyjnej D. N. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 12 grudnia 2014 roku w sprawie ze skargi D. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zezwolenia na wycięcie drzew postanawia: odrzucić skargę kasacyjną D. N.. a.tp.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi postanowieniem z dnia 12 grudnia 2014 roku odrzucił skargę D. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zezwolenia na wycięcie drzew.
Odpis w/w postanowienia wraz z uzasadnieniem i pouczeniem o sposobie i terminie zaskarżenia doręczono skarżącej w dniu 5 stycznia 2015 roku.
Następnie skarżąca złożyła sporządzone osobiście pismo, opatrzone datą
6 stycznia 2015 roku, skierowane do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie za pośrednictwem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, zatytułowane
"zażalenie / wniosek skarżącej na postanowienie WSA w Łodzi, sygn. akt j.w., z dnia
12 grudnia 2014 r., pismo skarżącej, wniosek o przyznanie skarżącej prawa pomocy", w którym wniosła o uchylenie z urzędu przez tut. Sąd postanowienia z dnia 12 grudnia 2014 roku.
Prawomocnym postanowieniem z dnia 12 lutego 2015 roku referendarz sądowy odmówił skarżącej przyznania prawa pomocy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:
Należy przyjąć, że mylne oznaczenie pisma procesowego skarżącej lub inne oczywiste niedokładności nie stanowią przeszkody do nadania pismu biegu i rozpoznania go w trybie właściwym. Wobec powyższego Sąd uznał, iż pismo skarżącej opatrzone datą 6 stycznia 2015 roku, skierowane do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie za pośrednictwem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, którym strona kwestionuje postanowienie sądu I instancji w przedmiocie odrzucenia skargi, jest w istocie skargą kasacyjną. Stosownie bowiem do treści art. 173 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.),
(zwanej dalej p.p.s.a.) od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny postanowienia kończącego postępowanie w sprawie (a do takich zalicza się postanowienie o odrzuceniu skargi) przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Na marginesie warto wyjaśnić, iż zgodnie z art. 165 p.p.s.a. tylko postanowienia niekończące postępowania w sprawie mogą być uchylane i zmieniane przez sąd I instancji, chociażby były zaskarżone, a nawet prawomocne.
Zgodnie z treścią art. 177 § 1 p.p.s.a. skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie, w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. Ponadto powołana ustawa wymaga, aby skarga kasacyjna była sporządzona, co do zasady, przez adwokata lub radcę prawnego (art. 175 p.p.s.a.). Może ją sporządzić także sędzia, prokurator, notariusz albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem. Z kolei na mocy art. 178 p.p.s.a. Sąd odrzuca na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną.
Mając powyższe na względzie wskazać należy, iż w rozpoznawanej sprawie brak jest okoliczności pozwalających stwierdzić, że skarżąca jest jedną z osób wymienionych w art. 175 p.p.s.a. Uznać zatem należy, iż skarga kasacyjna sporządzona osobiście przez skarżącą jest niedopuszczalna i jako taka podlega odrzuceniu.
Z tych wszystkich względów, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, na podstawie art. 178 w związku z art. 175 p.p.s.a, postanowił jak w sentencji.
a.tp.