Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. D. i P. D. na decyzję Wojewody z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę p o s t a n a w i a odrzucić skargę.
Zarządzeniami Przewodniczącego Wydziału z dnia 17 grudnia 2012 r. skarżący E. D. i P. D. zostali wezwani do solidarnego uzupełnienia braku formalnego skargi poprzez złożenie 4 egzemplarzy odpisów skargi oraz do uiszczenia wpisu od skargi w kwocie 500 zł - w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi. Wezwania zostały prawidłowo doręczone skarżącym odpowiednio w dniu 27 i 24 grudnia 2012 r. Pomimo upływu zakreślonego terminu zarówno wpis od skargi nie został uiszczony, jak i nie uzupełniono braków, do których skarżący zostali wezwani.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu. W myśl bowiem przepisu art. 220 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), powoływanej dalej jako: "ustawa", sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona opłata sądowa. Opłatą sądową jest między innymi wpis od skargi (art. 212 § 1 ustawy). Skarga, od której pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlega odrzuceniu (art. 220 § 3 ustawy).
Z kolei art. 58 § 1 pkt 3 ustawy stanowi, że skarga podlega odrzuceniu również w sytuacji, w której nie uzupełniono w wyznaczonym terminie jej braków formalnych.
Skarżący zostali prawidłowo wezwani do uiszczenia wpisu od skargi oraz uzupełnienia jej braku formalnego, w tym zostali pouczeni o konsekwencjach niedopełnienia powyższych obowiązków. W wyznaczonym terminie żadne z nich nie uiściło jednak wymaganego wpisu ani nie złożyło odpisów skargi. Niewykonanie tych obowiązków przez skarżących zobowiązywało Sąd do odrzucenia złożonej przez nich skargi.
Mając na uwadze powyższe, na mocy art. 220 § 3 oraz art. 58 § 1 pkt 3 i § 3 ustawy, orzeczono jak w postanowieniu.