Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Joanna Cylc - Malec po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. O. na decyzję Wojewody z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę - w zakresie wniosku skarżącego o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji p o s t a n a w i a odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Po wniesieniu skargi na decyzję Wojewody z dnia [...]r., nr IF-[...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia E. C. pozwolenia na budowę budynku gospodarczego w dobudowie do istniejącego budynku gospodarczego na działce nr ewid. 525/1 w miejscowości B., gmina B., skarżący J.O. w piśmie z dnia 4 listopada 2016 r. (k.10) wniósł o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, nie uzasadniając jednak tego żądania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:
W świetle art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), zwanej P.p.s.a., sąd na wniosek skarżącego może wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Warunkiem wydania przez sąd administracyjny postanowienia o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest wykazanie przez stronę okoliczności wskazujących na to, że zachodzą ustawowe przesłanki uwzględnienia wniosku.
Skarżący nie wykazał tych przesłanek.
Nie ma więc podstaw do uznania, że wykonanie zaskarżonej decyzji spowoduje nieodwracalne skutki. Wprawdzie na podstawie decyzji udzielającej pozwolenia na budowę inwestor może prowadzić roboty budowlane, to jednak nie oznacza to, że w razie uwzględnienia skargi i uchylenia pozwolenia, zrealizowany obiekt wyłączony będzie spod kontroli właściwych organów w zakresie zgodności z przepisami, w tym techniczno - budowlanymi i że niemożliwa będzie jego rozbiórka. Podkreślić przy tym należy, że ryzyko i koszty tej ewentualnej rozbiórki ponosi inwestor, a nie skarżąca.
Nie ma również podstaw do przyjęcia, że wykonanie zaskarżonej decyzji mogłoby wyrządzić znaczną szkodę. Skarżący nie przedstawił bowiem swojej sytuacji finansowej (posiadanych środków, oszczędności czy zobowiązań), z której wynikałoby, że realizacja na działce sąsiedniej przedmiotowej inwestycji, wyrządziłaby jej szkodę w znacznych rozmiarach. Przesłanka ta nie zachodzi tym bardziej w stosunku do inwestora, w interesie którego zostało wydane pozwolenie na budowę i który nie wskazuje na niebezpieczeństwo mogące wyniknąć z wykonania zaskarżonej decyzji.
Natomiast argumenty merytoryczne, które wskazuje skarżąca w skardze, dotyczące udzielonego pozwolenia, nie mogą być uwzględniane przy rozpatrywaniu wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Z tych względów Sąd orzekł, jak w sentencji.