Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący - sędzia WSA Jacek Czaja po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi P. P., J. P., P. S., E. S., D. W., M. D., T. B., J. B. i K. B. na decyzję Wojewody z dnia [...] r., znak: [...], w przedmiocie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości - w zakresie wniosku skarżących o przywrócenie terminu do złożenia skargi postanawia oddalić wniosek.
Decyzją z dnia [...] r., znak: [...], Wojewoda uchylił decyzję organu pierwszej instancji z dnia [...] r. orzekającą o zwrocie wywłaszczonej nieruchomości, oznaczonej jako projektowana działka nr [...] o pow. 0,2417 ha, położonej w L. przy ul. J., stanowiącej część działki nr [...], na rzecz: P. P., T. B., J. B., K. B., J. P., M. D., D. W., P. S. i E. S. (dalej: "wnioskodawcy" bądź "skarżący") oraz odmówił zwrotu tej nieruchomości.
Decyzja ta została doręczona pełnomocnikowi wnioskodawców - [...]M. B. w dniu 26 września 2016 r.
W dniu 27 października 2016 r. wnioskodawcy złożyli skargę do Sądu na powyższą decyzję organu odwoławczego.
W dniu 9 grudnia 2016 r. pełnomocnik skarżących złożyła wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje.
Wniosek skarżących o przywrócenie terminu do złożenia skargi nie zasługuje na uwzględnienie.
W myśl art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.; dalej: "P.p.s.a.") jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócić termin. Zgodnie zaś z art. 87 § 1, 2, 3 i 4 P.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu; z tym, że wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Kryterium braku winy, jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu, polega na dopełnieniu przez stronę obowiązku dołożenia szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej, rozumianej obiektywnie, to jest takiej, której można wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy. Brak winy w uchybieniu terminu powinien być zatem oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności i przy braniu pod uwagę także uchybień spowodowanych nawet niewielkim niedbalstwem. Przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i może mieć miejsce tylko wtedy, gdy jego uchybienie nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku.
Skarżący nie uprawdopodobnili braku swojej winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi. Uzasadniając swój wniosek w tym zakresie strona skarżąca podniosła, że "wobec wątpliwości pełnomocnika co do dokładnej daty doręczenia jej decyzji Wojewody (odbierała ona bowiem przesyłkę w palcówce pocztowej, nie posiadając pieczęci odbioru korespondencji) pełnomocnik telefonicznie ustaliła w Urzędzie Wojewódzkim, iż odpis decyzji Wojewody został jej doręczony w dniu 28 września 2016 r. Po uzyskaniu takiej informacji pełnomocnik odnotowała w terminarzu datę 27 października 2016 r. na wniesienie środka odwoławczego, zachowując trzydziestodniowy termin na wniesienia skargi. Jak wskazuje pełnomocnik skarżących w skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, pozostawała ona w błędnym przekonaniu, iż zaskarżona decyzja Wojewody został jej doręczona w dniu 28 września 2016 r., zaś wnosząc skargę w dniu 27 października 2016 r. była przekonana o zachowaniu terminu. O tym, iż postanowienie zostało doręczone na adres Kancelarii pełnomocnika dnia 26 września 2016 r. pełnomocnik dowiedziała się w dniu 2 grudnia 2016 r., kiedy to w odpowiedzi na skargę Wojewoda wniósł o jej odrzucenie wobec niezachowania terminu. Następnie pełnomocnik potwierdziła te okoliczności, m.in. zapoznając się z aktami niniejszej sprawy, w tym z potwierdzeniem odbioru korespondencji".
Trzeba mieć na względzie, co wynika bezspornie z akt administracyjnych sprawy, że zaskarżona decyzja została doręczona pełnomocnikowi skarżących w sposób niepozostawiający jakiejkolwiek wątpliwości co do daty odbioru przesyłki zawierającej tę decyzję. Niekwestionowane jest bowiem, że [...] M. B. osobiście pokwitowała odbiór tej decyzji w dniu 26 września 2016 r., co potwierdziła własnoręcznym podpisem na druku potwierdzenia odbioru, znajdującym się w aktach administracyjnych organu drugiej instancji.
Podkreślenia zatem wymaga, że uchybienie przez skarżących terminu do wniesienia skargi, nawet jeśli istotnie miało związek - jak twierdzi pełnomocnik skarżących - z błędnym zrozumieniem przez nią informacji udzielonej jej telefonicznie przez pracownika organu odwoławczego, mając na uwadze pozostałe okoliczności sprawy niniejszej, nie może być uznane za niezawinione przez stronę.
Z tych względów, wobec braku przesłanek określonych w art. 86 § 1 P.p.s.a., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie orzekł, jak w postanowieniu.