Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie Jarosław Harczuk po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. S. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi J. S. na uchwałę Rady Miasta z dnia [...] r., Nr [...] w przedmiocie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu Miasta L. p o s t a n a w i a umorzyć postępowanie o przyznanie prawa pomocy.
Stosownie do art. 249a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz.U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm., zwanej dalej "p.p.s.a.") jeżeli strona cofnie wniosek lub rozpoznanie wniosku stało się zbędne, postępowanie w sprawie przyznania prawa pomocy umarza się. Wydanym w sprawie niniejszej postanowieniem starszego referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 2 stycznia 2018 r. przyznano skarżącemu prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata. W piśmie, które wpłynęło do Sądu w dnia 2 lutego 2018 r. ponownie wystąpił o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata. Skoro jednak w toku niniejszego postępowania przyznano już skarżącemu prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata zbędnym stało się ponowne rozpoznanie jego wniosku o przyznanie prawa pomocy w tym samym zakresie, w którym prawo pomocy zostało już przyznane. Z tych powodów działając na podstawie art. 249a p.p.s.a. umorzono postępowanie o przyznanie skarżącemu prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata.
Odstępując od wezwania skarżącego do usunięcia braku formalnego wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez wypełnienie druku PPF wprowadzonego paragrafem pierwszym punktem pierwszym rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 sierpnia 2015 r. w sprawie określenia wzoru i sposobu udostępniania urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy w postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz sposobu dokumentowania stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego wnioskodawcy (Dz.U. z 2015 r., poz. 1257 ze zm.) referendarz sądowy kierował się tym, że wniosek skarżącego, z przyczyn wyżej wymienionych, nie może być poddany merytorycznej ocenie. Wypełniony druk PPF stanowi zaś środek dowodowy istotny przy merytorycznej ocenie wniosku o przyznanie prawa pomocy. Zatem brak wypełnionego druku PPF pozostaje bez wpływu na treść niniejszego rozstrzygnięcia, co czyni zasadnym odstąpienie od wezwania skarżącego do wypełnienia druku PPF.
Wobec powyższego orzeczono jak na wstępie postanowienia.