Sprawa ze skargi W. M. z udziałem Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie wymierzenia organowi grzywny za niewykonanie orzeczenia Sądu w sprawie II SA/Lu 294/07 dotyczącej sprzeciwu do zgłoszenia użytkowania obiektu budowlanego, w zakresie sprzeciwu od postanowienia referendarza sądowego odmawiającego przyznania prawa pomocy
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Dudek po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. M. z udziałem Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie wymierzenia organowi grzywny za niewykonanie orzeczenia Sądu w sprawie II SA/Lu 294/07 dotyczącej sprzeciwu do zgłoszenia użytkowania obiektu budowlanego, w zakresie sprzeciwu od postanowienia referendarza sądowego z dnia 18 kwietnia 2008 r. odmawiającego przyznania prawa pomocy p o s t a n a w i a przyznać W. M. prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie w całości od kosztów sądowych.

Uzasadnienie

W dniu 21 maja 2008 r. W. M. wniósł sprzeciw od postanowienia referendarza sądowego z dnia 18 kwietnia 2008 r., odmawiającego mu przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie w całości od kosztów sądowych. Wskutek wniesienia sprzeciwu postanowienie referendarza sądowego traci moc (art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej p.p.s.a.), zaś wniosek o przyznanie prawa pomocy podlega rozpoznaniu przez Sąd.

W myśl art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a., przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Z oświadczenia skarżącego oraz dołączonych przez niego do wniosku o przyznanie prawa pomocy dokumentów wynika, że prowadzi on wspólne gospodarstwo domowe wraz z żoną i trojgiem pełnoletnich uczących się dzieci, z którymi zamieszkuje w domu o powierzchni 260 m2. Miesięczny dochód gospodarstwa domowego strony skarżącej wynosi 5.347,71 złotych. Ponadto skarżący jest właścicielem samochodu ciężarowego marki Star 200 rok produkcji 1982, ciągnika rolniczego rok produkcji 1989, maszyn rolniczych, samochodu osobowego marki Fiat Punto rok produkcji 1995 i zabudowań gospodarczych. Skarżący posiada ujemne saldo na rachunku bankowym oraz dwa kredyty bankowe w wysokości 4.000,00 złotych i 6.400,00 złotych.

Jednakże, jak podniósł skarżący, nie uzyskuje on w rzeczywistości wykazanych dochodów z gospodarstwa rolnego, gdyż w wyniku pobicia przebywał przez pół roku na zwolnieniu lekarskim, nie mogąc wykonywać prac w gospodarstwie rolnym. Wskazał, iż ciężko chora jest również jego żona, która, po przebytej operacji w szpitalu w B., wymaga długotrwałej rekonwalescencji. Ponadto wskazał, iż ponosi obecnie zwiększone wydatki w związku z koniecznością wykonania wiosennych prac w gospodarstwie rolnym.

Z powyższego wynika, iż sytuacja materialna skarżącego W. M. jest na tyle trudna, że mimo wykazanych dochodów i posiadanego majątku, nie może on ponieść kosztów sądowych w niniejszej sprawie. Długotrwała, udokumentowana choroba skarżącego, a obecnie również jego żony, czynią wiarygodnym stanowisko wyrażone w sprzeciwie, iż skarżący oraz jego rodzina aktualnie nie osiągają wskazanych w dokumentach dołączonych do wniosku o prawo pomocy dochodów, które są obliczane w oparciu o kryterium powierzchni użytków rolnych, bez uwzględnienia takich czynników jak np. sytuacja osobista rolnika.

Powyższa okoliczność uzasadnia zatem, wobec spełnienia przesłanki określonej w przepisie art. 246 §1 pkt 2 p.p.s.a., przyznanie skarżącemu prawa pomocy w zakresie częściowym.

Z tych względów, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 245 § 3 i art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), Sąd orzekł, jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1