Artykuł 22 3 ust. 1 ustawy o radcach prawnych stanowi, że Skarb Państwa ponosi jedynie koszty pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego działającego z urzędu. Zachowanie, o którym mowa w art. 28 pkt 8 zd. 3 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego ze względu na to, że nie pogarsza sytuacji procesowej mocodawcy świadczy o faktycznym udzieleniu pomocy prawnej. Informowanie mocodawcy w terminie otwartym do wniesienia środka zaskarżenia o braku podstaw do wniesienia środka zaskarżenia ostrzega mocodawcę o bezzasadności wnoszenia środka zaskarżenia starając się w ten sposób chronić go przed ponoszeniem zbędnych kosztów postępowania a zarazem nie zamyka mu drogi do wniesienia środka zaskarżenia, gdyby mimo opinii prawnej mocodawca dążył do wniesienia środka zaskarżenia. Z tych powodów sporządzenie i doręczenie opinii prawnej o braku podstaw do wniesienia środka zaskarżenia w terminie otwartym do wniesienia tego środka uznać należy za faktyczne udzielenie pomocy prawnej.
Przechodząc na grunt rozpoznawanej sprawy stwierdzić należy, że wnioskodawczyni w stanie faktycznym niniejszej sprawy nie można zarzucić, iż sporządzając opinię prawną i przesyłając ją skarżącemu po upływie piętnastu miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia z dnia 11 kwietnia 2007 r. i po upływie roku od dnia umocowania jej do działania w imieniu i na rzecz skarżącego pogorszyła ona sytuację procesową skarżącego a zarazem faktycznie nie udzieliła mu pomocy prawnej.
Decyduje o tym to, że wnioskodawczyni umocowana została do działania na rzecz i w imieniu skarżącego po upływie trzech miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia z dnia 11 kwietnia 2007 r. Skoro zaś wnioskodawczyni została umocowana do działania w imieniu i na rzecz skarżącego po upływie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej to sporządzenie przez nią i doręczenie skarżącemu opinii prawnej o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej nawet po upływie kilkunastu miesięcy od dnia jej umocowania nie pogarsza sytuacji procesowej mocodawcy jak i nie może świadczyć o tym, iż mocodawcy pomoc prawna nie została faktycznie udzielona. Wnioskodawczyni nie miała bowiem faktycznej możliwości wywiązania się ze swoich obowiązków w terminie otwartym do wniesienia skargi kasacyjnej. Tym samym sporządzenie i doręczenie skarżącemu opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej po upływie kilkunastu miesięcy od dnia uprawomocnienia się wydanego w niniejszej sprawie postanowienia nie wpływa negatywnie na ocenę zasadności sporządzenia opinii prawnej o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej i zarazem na zasadność wniosku o przyznanie wynagrodzenia.
Stosownie do unormowania art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej "p.p.s.a.", wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy lub rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.