Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę w zakresie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Witold Falczyński po rozpoznaniu w dniu 9 czerwca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. M. na decyzję Wojewody z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę w zakresie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji p o s t a n a w i a odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Wojewoda utrzymał w mocy decyzję Starosty nr [...] z dnia [...] r. zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą inwestorowi - T. H. pozwolenia na rozbudowę i nadbudowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego z przystosowaniem poddasza na cele mieszkalne posadowionego na działce nr ewid. [...] położonej w S. przy ul. Z .

Skargę na powyższą decyzję wniósł S. M. (właściciel działki sąsiedniej nr ewid. [...]). W piśmie z dnia 28 kwietnia 2009 r. skarżący wniósł o nakazanie inwestorowi zaniechania wykonywania rozbudowy i nadbudowy budynku mieszkalnego do czasu zakończenie postępowania sądowego, które to prace pomimo toczącego się postępowania nadal są wykonywane czym inwestor narusza interes skarżącego oraz wyroki sadów administracyjnych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż pismo skarżącego z dnia 28 kwietnia 2009 r. mimo niewłaściwie określonego żądania stanowi wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Tylko bowiem poprzez wydanie orzeczenie wstrzymującego wykonanie zaskarżonej decyzji sąd administracyjny może wpływać na możliwość wykonywania prac budowlanych.

Kompetencja sądu w tym zakresie wynika z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwanej dalej p.p.s.a.). Przepis ten stanowi, iż sąd, na wniosek skarżącego, może wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Przepis ten został jednakż w § 1 poprzedzony normą prawną stanowiącą, iż wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Należy zatem wyjaśnić, iż wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu stanowi w świetle powyższej regulacji, odstępstwo od zasady wykonalności decyzji ostatecznych i tym samym może dotyczyć jedynie okoliczności faktycznych o charakterze wyjątkowym.

Dokonując oceny tych okoliczności Sąd obowiązany jest uwzględnić zarówno interesy strony skarżącej, jak i innych uczestników postępowania, bowiem konsekwencje wstrzymania, bądź braku wstrzymania zaskarżonego aktu mogą dotykać inwestora jak i pozostałe strony postępowania.

Rozpatrując złożony wniosek nie można pominąć, iż stosownie do art. 35a ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.) w przypadku wniesienia skargi do sądu administracyjnego na decyzję o pozwoleniu na budowę, wstrzymanie wykonania tej decyzji sąd może uzależnić od złożenia przez skarżących kaucji na zabezpieczenie roszczeń inwestora z powodu wstrzymania wykonania takiej decyzji. Brzmienie przywołanego przepisu dowodzi, że postanowienie wstrzymujące wykonanie decyzji o pozwoleniu na budowę, stanowić może dużą dolegliwość dla inwestora, mogącą nierzadko spowodować większą szkodę niż szkoda, jaka może wyniknąć z kontynuowania robót budowlanych prowadzonych w oparciu o zaskarżoną decyzję.

Powyższe z uwzględnieniem przesłanek zawartych w art. 61 § 3 p.p.s.a., wskazuje, iż wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie zasługuje na uwzględnienie.

W tym miejscu wskazać należy, iż niewątpliwie istnieje ryzyko, że w przypadku prawomocnego uwzględnienia skargi i przyznania racji skarżącemu mogłoby dojść do powstania znacznej szkody, ale nie po stronie skarżącego, lecz inwestora. To inwestor ponosi przecież ryzyko prowadzenia robót przed rozpoznaniem skargi przez Sąd i to na nim spoczywać będzie obowiązek przywrócenia stanu poprzedniego w razie, gdyby okazało się, że w wyniku rozpoznania skargi decyzja zostanie uchylona (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 lutego 2008 r., II OZ 131/08 - niepubl.).

W związku z tym przywrócenie stanu poprzedniego, czy też doprowadzenie budowanego obiektu do stanu zgodnego z prawem byłoby nie tyle trudne, co kosztowne i uciążliwe, z tym że nie dla skarżącego, ale dla inwestora, który także z takiego zagrożenia powinien zdawać sobie sprawę.

W tym stanie faktycznym i prawnym Sąd, działając na podstawie art. 61 § 3 a contrario p.p.s.a., postanowił odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Strona 1/1